floating

5

Eindelijk was het half 11. De poort ging open en we mochten naar binnen nadat onze ID kaarten werden gecontroleerd. Al vond ik het wel bijzonder dat ik werd doorgelaten, aangezien ik er op mijn pasfoto uitzag alsof ik die nacht onder een vrachtwagen had gelegen, terwijl ik vandaag toch wel iets aan mijn uiterlijk had gedaan. Ik droeg mijn dagelijkse make-up wat bestond uit mascara en een dun lijntje zeeblauwe eyeliner waardoor mijn ogen groter en stralender leken volgens de schoonheidsspecialiste. Ik had mijn haar in een strakke, hoge staart gedraaid met een paar losse babyhaartjes die er jammer genoeg niet meer bij in pasten.

Lynn zag er vandaag toch wel iets charmanter uit dan gisteren. Zelfs zij had een jurkje aan gedaan en droeg wat make-up. En dan Kaya nog, met haar belachelijk hoge hakken en een liter make-up dat ze vanmorgen zorgvuldig had aangebracht. Ik vond niet dat ze dat nodig had, omdat ze van zichzelf erg mooi was met haar blauwe poppenogen en lange gekrulde wimpers. Maar wanneer drong dat tot haar door?

De boot was prachtig! We stonden tegenover een aanwijsbordje waarop te zien was wat er allemaal te doen was. Ik stond helemaal versteld. Er was een bioscoop, een showtheater en zelfs een zwembad! We liepen richting dek 9 om opzoek te gaan naar onze hut. Ik zag veel kakkers van onze leeftijd of misschien iets ouder. Sommigen met hun ouders, sommigen alleen of met hun vrienden, zoals wij. Toen ik de hoek om draaide liep ik bijna een compleet in het zwart geklede man tegen het lijf. Zijn ogen waren donker en zijn haar was gemilimeterd. Ik besloot bij mezelf dat hij 32 jaar zou zijn, aangezien hij er niet uitzag alsof hij dat zelf aan me ging vertellen. Hij bleef me even strak aankijken met een blik van herkenning. De grijns die op zijn gezicht verscheen, beviel me niet, dus ik keek snel weg. Wat een engerd.

"Dit is als het goed is onze hut." Zei Kaya en ze keek afwachtend naar de sleutel in de handen van Lynn. Ze stak zenuwachtig de sleutel in het slot en draaide hem om. Toen de deur open ging, kon ik niks anders doen dan als een gek Kaya in de armen te vliegen. Ik had van alles verwacht, behalve dit. Dit was het gene waar ik alleen maar van kon dromen. Ik wist het zeker: Dit was de beste vakantie ooit!

Nou ja, ik wist het bijna zeker.