floating

10

Ik hoorde hoe Kaya slikte en haar adem inhield. "Dus. Jij denkt dat dit een situatie van leven of dood is..." Hoorde ik Ashton zeggen. Ashton schatte ik 25 jaar. Hij had donkerbruine ogen en een smal gezicht. Zijn zwarte haren waren perfect in model gebracht. Gek genoeg klonk zijn stem niet eens zo dreigend. Hij was eerder zacht en lievelijk. 

Lynn's ogen werden groot en ze verschoot van kleur. "j-ja.." stamelde ze. Ashton lachte. Dit keer niet lievelijk, maar een gemene lach. Zo'n lach die ik het liefst zo hard mogelijk van zijn gezicht af wilde slaan, maar ik hield me in vanwege de gevolgen die me wel eens te wachten konden staan. "Je bent niet zo'n brutale als je vriendinnetje."  Zei hij toen hij mij aankeek. Zijn grijns was breder geworden. Ik kneep mijn ogen samen. "Wat wil je daarmee zeggen?" vroeg Kaya opeens op een felle toon. Met een ruk draaide Ashton zijn hoofd bij. "Ah en wie hebben we daar?" Toen hij dat vroeg klapte Kaya dicht. "ANTWOORD!" schreewde Ashton door de zaal. Ik zag dat andere mensen ervan schrokken en ineens keken ze allemaal nieuwsgierig onze kant op. "Je weet wat de gevolgen zijn..." Ashton keek nadrukkelijk van het pistool naar het ingepakte lichaam. "k-ka...ya" Zei Kaya zacht. "Wil je het nog een keertje zeggen? Ik heb het niet verstaan." Hij praatte tegen Kaya alsof ze een puppie was. Ik kookte van binnen, maar ik liet niks merken. Ik was te bang dat hij zou gaan schieten. "Kaya." Zei ze nu vastbesloten. Ik wist wat ze voelde. Ze kon Lynn nu niet in de steek laten. Langzaam liet Ashton zijn pistool zakken en ik zag meteen de opluchtng in Lynn's ogen. Ik hoorde een harde klap. Ik zag hoe de vlakke hand van Ashton Lynn's hoofd raakte. "Lynn!" riep ik. Ze keek me hulpeloos aan. Er liep een straaltje bloed via haar slaap naar beneden. Ik pakte haar hoofd vast en keek naar de wond. Het viel allemaal wel mee. Ik keek Ashton met een blik van ongeloof aan en hij liep weg, maar hield zijn ogen op mij gericht. Niet veel later vloog Kaya om Lynn's nek.

De mensen om ons heen durfden ook weer te fluisteren en af en toe lachten ze zenuwachtig. Ik keek nieuwsgierig om me heen, om te zien wie er net allemaal naar ons had gekeken. Mijn blik viel op een jongen. Hij was lang en droeg een zwarte bril. Zijn haren waren hip opzij gekamt en hij had dikke lippen. Zijn ogen waren groot en groen. Zijn neus was bezaaid met kleine zomersproetjes. Ik staarde naar hem, totdat hij zijn hoofd bijdraaide en we perongeluk oogcontact kregen. Ik voelde mezelf rood worden, omdat ik zo zat te staren. Hij keek me even aan en lachte vriendelijk naar me. Ik lachte verlegen terug en hij wendde zijn hoofd af. Hij vond me vast een creep.