27

6.6K 109 0
                                    

Nagmulat ng mga mata si Allen at hinawakan ang kamay na humaplos sa mga luha nya.



"She can't do that and she won't do that. Alam nyang mahal kita kaya hindi ka nya pwedeng saktan."



"Can you hear yourself? Huh?"




"My Alley.. Alam nyang may relasyon tayo umpisa---"



"What?! So pinaglalaruan nyo lang ako, ganun ba iyon?!"




Nagsimula na namang manikip ang dibdib ni Alley at pilit nyang nilalabanan ang namumuong luha nya.



"Hush now, baby." hinalikan nito ang mga kamay nya.



Tumayo ang lalake sa harap nya habang nakaluhod sya at saka labas ng pinto. Hindi na niya napigilan ang pag-iyak nya dahil nasasaktan sya. Nagpakawala ito ng maliliit at mahihinang hikbi.




Kasabay nun ang pagkarinig nya ng pagbukas at pagsara ng pinto. Hindi nya nilingon ang pumasok.





"Allen, please. Nandito ako para itama yung nagawa kong mali, nagawa natin. Kung nalaman ko lang agad o nuon pa na pamilyado ka na? Sana hindi na tayo umabot sa ganito. Tama na, nasasaktan na ako." umub-ob ito sa kama ng lalaking lubos na minamahal nito.




"Mahal ka nya, Aleina. At nararamdaman ko iyon.. Let him--"



Marahas na napalingon si Alley sa nagsalita.




"Can you hear yourself, huh?! Have you lost your mind saying that?! Hindi ko kayang manira ng isang buong pamilya. Dapat nakakatanggap ako ng pananakit ngayon galing sayo instead of sympathy! I was once a victim of this one of a hell of situation, alam ko kung anong mararamdaman nung bata!"





"Aleina. Alam mo bang naging mag-best friends muna kami bago ikinasal sa Canada? But I loved him more than that. It was his birthday so he threw out a party. Sobrang lasing kaming lahat nuon, lalo na sya. Nakahanap ako ng chance because I was so desperate that time. We did that. And then I left, because of fear. Na baka kamuhian nya ako at itaboy palayo." lumapit sya kay Alley at hinawakan ang mga kamay nito saka inalalayang maupo sa kama habang si Allen naman ay nakasandal sa pintuan at pinapanuod sila.
"Pero nang maramdaman ko ng buntis ako? At nang positive na nga, I came back for Allen because I don't know what to do that time. Nung una nagalit sya sa akin kaya sinabi kong ipalaglag na lang namin yung bata. Pero alam mo, kahit na galit sya nun hindi nya pala naisip na gawin iyon? Nalaman yun ng both parents namin kaya pinakasal nila kami within two months sa Canada. Sinamahan nya akong magbuntis hanggang sa manganak at maabot ni baby ang isang taon. Dahil buhay nya talaga ang pagdi-Dj ay bumalik sya ng Pilipinas. He visits us every month. No, only for our baby. Alam ko na nuon pa na hindi nya ako kayang mahalin pa. Tapos tumawag sya sa akin, unang beses kong marining ang masayang boses nya. He seems so happy in love. Nandito kami to settle an annulment. His parents reached for me to signed papers and to attend hearings soon. Yung family nya mismo ang gumawa ng paraan para makuha ni Allen ang happiness nya. Kaya give--"





"Bakit kayo maghihiwalay,bhuh? Para sa akin? Hindi ako makasarili!"



"Oo, para sayo. Sa atin. At para na rin sa ikatatahimik ko, Alley.. Buo pa rin namang ang pamilya ni Alyanah eh.."



"Still, no!"



Tumayo si Alley kahit nanghihina pa ito at saka tumakbo papunta sa pinto.




"Tabi!" but Allen didn't move a bit. "Ang sabi ko, tumabi ka!"




Instead letting her ran. He pulled Alley for a tight hug.




"Kung ang pag-iwan mo sa akin ang makakapagpatahimik ng kalooban mo, I'll let you. Kaya hayaan mo akong gawin din ang bagay na ito dahil dun din lang ako matatahimik."



Naramdaman ni Alley ang mumunting paghikbi ni Allen. Parang gusto na nyang yakapin ito pabalik at sabihing nagbago na ang isip nya pero hindi pwede.




"Thank you, Allen, for making me happy and for loving me. For taking care of me and all. We'll see each other as soon as we get healed." he reached Allen's face by her hand and caressed it.




Bago sya lumabas sa minsang naging kwarto niya, nilang dalawa ni Allen ay iginala muna nya ang paningin dito at muli ay nag-init ang mga mata nya.



Tumitig sya sa mga nakakapanghinang mata ng lalake, she gave him a kiss on his cheeks and ran away.



'I'll be fine, soon..

I'll get over him, soon..

I won't love him, that is what I can't do soon.'

The 17-year-old Mistress (Mistress Series Part 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon