The 17-year-old Mistress (Mistress Series Part 1)

25

Note : 
Kahit iilan lang ang readers ko nito, still, well-appreciated. Thankey! :)
--

"You can eat with us but don't be nosy, ok?"

Pagkaupo nila sa table. Pinagtinginan agad sila. Kilala kasing modelo si Carlisle sa Manila, he do ramp modelings at print-ads brochures modeling. He's also  known maging sa ibang bansa.

"Ok.. Pero later, tadtarin ko kayo ng mga tanong, mga loka kayo!"

Halos napuno ng tawanan ang table nila dahil sa kakulitan ni Alex at Isle. Masarap kausap ang isang Carlisle Perez.

"Bakit Vee ang tawag mo sa kanya instead of Abi/Ivy/Alley/Aleina? Alley rin ang tawag naming mga close friends nya. But why Vee?" nangalumbaba si Alex at tinitigang mabuti si Isle.

"She told me that no one calls her Vee so I prefer to call her that way. And I feel so special." ngumiti ito ng binalingan nya si Aleina.

"Hmm. Vee.. Hmf! Eh bakit Isle instead of Carlisle, huh, Alley?"

Sasagot na sana si Alley pero..

"No one calls me Isle. Only her have the right to call me Isle and the rest would be Carlisle." ngumiti ito ulit ng matamis.

May iba. May iba sa mga ngiti ni Isle na nagpapakaba kay Aleina. Magaan ang loob nya pero kinakabahan pa rin sya. Dahil sa pag-iisip nya ay bigla syang nasamid ng biglaan sa tanong ni Alex kay Isle.

"Alex! Ano ba'ng klaseng tanong yan?!" pagsaway ni Aleina kay Alex.

"What? Tinanong ko lang naman sya kung--"

"Yes. I like her. I like you, Vee."

Nagulat sa biglaang sagot ni Isle ang dalawa.
--

"Ano ba Alex!I mposible! Kakakilala pa lang namin kaya imposible. Baka trip nya lang yun kaya please bumalik ka na sa kwarto mo at mag--"

Kasalukuyang nanggugulo si Alex sa kaibigan nya bago ito matulog pero..

"ALLEY! IVY ALEINA VILLAFUERTE! Please  kausapin mo na ako! We really need to talk!" sigaw iyon mula sa labas ng gate!

"Oh gosh! He's here again. Alam mo Alley, you two should talk things. Tama na muna ang sakit at pride. Matured na kayong dalawa!"

"Sis, alam mo namang hindi pa ako handa.."

"Hindi ka pa handa? Sige, ipaliwanag mo nga sa akin kung bakit si Carlisle?" hindi nakaimik si Alley habang sumisigaw pa rin si Allen. "See? Hindi mo rin alam kung paano! Alley.. Tanungin mo na sa kanya lahat. And then let go kung tapos na talaga."

Lumabas si Alex.

Inilabas nya ang kanyang phone at

Sorry. Umuwi ka na, Allen. We'll talk soon, I promise. Please, let me rest from pain. We'll talk.

Pagka-send ng text nyang iyon ay in-off na nya ito at saka natulog.
--

Pagkabasa ni Allen ng text ni Alley ay sinubukan nyang tawagan ito pero naka-off na. Kaya umuwi na lang sya.

Pagkarating nya sa bahay ay naabutan nya si Rina sa sala.

"Thanks for being with my Aly while I'm not around."

"Ok lang. Anong nangyari?"

Pareho silang naupo sa sofa.

"Wala eh. Nagmamatigas pa rin. Ang sakit-sakit na nga rin eh pero wala talaga.."

Nag-umpisa ng mag-unahan sa pagtulo ng luha sa kanyang mga mata si Allen. Hinawakan nya ang batok nya at saka pumikit. Awang-awa na si Rina.

Biglang sumulpot sa harap nila si Aly at lumapit sa kanyang Papa.

"Papa. I miss mama. Don't cry."
Nagmulat ng mata si Allen at kinalong si Aly. Pinahid ni Aly ang mga luha nya at humalik dito.

"Me, too. I miss your mama so much, baby."

"I miss mama. Not mommy.."

"I know, baby.. I know."

Naiyak muli si Allen dahil pareho talaga silang mag-ama ng nararamdaman. Yumakap si Aly kay Allen at parehong umidlip.

"Allen. Be strong please.. Wag kang bibitaw. Gagawa ako ng paraan. Pangako ko 'yan."

Inayos nya ang sofa-bed para maayos na makahiga ang dalawa. Kinumutan muna nya ito bago tuluyang umalis ng gabing iyon.

'If she wants to end her sufferings, I'll try to end yours too, Dexter.'