"YURI!" Sigaw ni papa sa labas ng kwarto ko. Lasing nanaman siya.
Pagod na pagod na ako. Ayoko na dito. Nakaka pagod buhay dito.
Araw araw, gabi gabi.
I really can't completely escape this hell.
Tuloy lang ako sa pag babasa ng libro at nilaksan nalang volume ng music ko, pero kahit yon, hindi ko kayang tigilin ang pag ikot ng isip ko sa tatay ko.
Isa lamang ang nasaisip ko at yon ay tumakas dito. Hindi ang assignment na ginagawa ko. Hindi ang sandamakmak na test na mangyayari sa lunes. Hindi yon.
"Tangina, Yuri, alam kong gising ka pa!" Pinag susuntok na niya pinto ko, at alam kong pag pinatuloy ni tatay to, masisira ang pinto and at makakapasok siya.
Takot ako.
Takot na takot ako.
Hindi na ako nag sayang ng isang segundo at nag simulang mag empake ng mga kailangan kong gamit.
Ito na. Makakatakas na talaga ako.
Narinig kong nag crack ang pinto. Shit.
Pinatay ko ang ilaw at dahan dahan na lumabas ng kwarto ko sa bintana. Siyempre sinarado ko to, tanga naman ako pag iniwan ko tong bukas, diba?
Tumakbo ako ng malayo hanggat sa makakaya ko, pero tangina, ang malas ko talaga eh. Kailangan ko pa talagang madapa?!
"TANGINA!" Sigaw ko. Kasi, shit, ang sakit talaga ng tuhod ko!
At sa sobrang swerte ko, umulan pa!
Tumakbo nalang ako sa isang malapit na tindahan, nginig na nginig na may sobrang hapdi na gasgas sa tuhod.
Tinawagan ko nalang ang tatlong tao na alam kong maaasahan ko.
Riiiing. Riiiing. Riii-
"Taena, tulog na ako!" "Ano ga, nanonood ako eh!" "GAGO NAGLALARO AKO PUTANGINA BILISAN NIYO BAGO PA AKO MAMATAY!"
Sabay-sabay nilang sinagot, at napatawa naman ako. Kahit kailan, they'll never fail to make me smile no matter what emotions. At lagi silang nandiyan kahi anong oras at problema.
Nginig na nginig akong umupo sa bangko, "tumakas na ako." Sinubukan kong ngumiti sa nangyeyelo kong mukha.
"Anong tumakas?" Tinanong ni Miracle.
Kahit kailan talaga, confussed siya.
Kumunot ang kilay ni Sam, "tanga ka ba? Eh saan pa siya tatakas? Sa lasing na pagong!?" Biro niya at napatawa nalang kaming lahat.
Pero kahit masaya ako sa labas, nag aalala parin ako at baka makita ako ni papa. "Mag layas kaya tayo?" Sinuggest ko at tumanggi naman sila.
"Hindi! I mean na mag roadtrip lang tayo. Sa beach ressort niyo kaya, Mira?" Napangiti lang ako nung napaisip na sila. Sana pumayag sila, sana pumayag sila, sana pumayag sila, SANA.
"Sige, pero!" Nawala ngiti ko.
Kinaba ako, kasi alam na alam kong may kalokohang pinaplano ito "kasama sina Jiro." Inform naman ni Raine.
Jiro. Tuwing napapakinggan ko pangalan niya, for some unknown reason my heart goes absolutely crazy. Pero hindi nila kailangang malaman yon, hindi naman ganong kalaking bagay.
I shrugged my shoulders, "bahala kayo." I simply said. Wala namang magbabago kapag kasama sila, diba?
-
"TAGAAAAAY!" Sabay sabay nilang sinabi.
Kabukasan na. Eto na, makakatikim rin ako ng konting pahinga sa buhay.
May kanikanilang hawak sila ng Vodka, pero siyempre maliban lamang kay Ren at sa akin. Sa aming magkaka barkada, si Ren lamang ang may alam kung pano mag drive.
And I don't drink. I don't plan to and I might never will.
Too bad at hindi pinayagan si Raine mag spend ng weekend kasama kami. At least may kakwentuhan sana ako ngayon.
Naghaharutan naman sina Miracle at Declan sa tabi ko at di naiwasang nasiko ako sa dibdib ko, "Tang- ano ba! Alam mong plat na nga, lalo mo pang gagawing plat!" Malakas kong hinampas ang dalawa sa braso.
"Hoy, wag mo nga akong kulitin!" Saway ni Ren kay Axel. Namutla ako nang makita kong kinukulit niya ang driver namin, hinigit ko siya papalayo pero pasaway talaga siya at tinulak niya ako palayo.
Ayaw niya.
Just like what happened before. Exactly what happened before.
Noon pa man, kahit hindi siya lasing, ganito na ugali ni Axel sakin. Well, not exactly from the start. Mabait siya sa akin nung una, pero biglaan siyang nagbago.
"Ano ba kasi problema mo sa akin, Axel!? Ba't ba lagi ang sama sama ng loob mo sa akin!?" Sigaw ko sa kanya, kasi sa totoo lang punong puno na ako sa ugali niya sa akin.
Mabait siya sa iba, pero ba't sa akin nag iiba ugali niya?
"Wala ka na doon. Masyado mong pinapakielam ang buhay ng iba! Wala kang kwentang kasama, wa- wala kang kwentang kaibigan!"
SMACK!
Lahat nabigla sa ginawa ko, including myself.
Then, silence fell.
"Tigil mo ang sasakyan." I demanded, "ano!?" React ni Sam.
Kahit na umiwas ako sa pag tingin kay Axel, bumalik muli sa isipan ko ang alaala at wala na akong magagawa. Natatakot akong pumikit kasi alam kong makikita ko ulit yun.
Biglang naramdaman kong bumigat at sumikip ang aking dibdib, umiikot ang paligid ko. "Lorenzo, itigil mo na itong van!" Nanahimik ang lahat at tumigil umandar ang sasakyan.
Pero imbis na ako yung nag walk out, si Axel ang padabog na lumabas at sinarado ang pintuan.
Habang itinatawag nila ang pangalan niya para bumalik, isinuot ko nalang shades at patagong inirapan sila.
Surang sura talaga ako.
And thankfully, umandar na ang van pero rinig na rinig ko ang mga pinaguusapan nila. Yes, they're all my best friends, pero hindi lahat kailangang isabi sa kanila diba?
Pero ano nga ba sasabihin ko? Kahit ako, hindi ko alam kung anong nangyayari.
"Bakit mo pa kasi ginawa yon, Yuri?!" Inis na sinabi ni Miracle.
So ako pa talaga ang may kasalanan dito?
Ni hindi nila alam kung anong nangyari dahil masyado silang naka focus sa kanikanilang mundo, pero bakit sila lahat ay tumuturo sa akin?!
A disbeliefed face was very visible, "O? bakit ako pa ang may kasalanan? Ako na nga dito yung pinapatigil siya dahil hinihila ni Axel si Ren! Kasalanan ko bang gusto ko pang mabuhay tayong lahat?"
Aksidenteng pag lingon ko sa harap, tumigil ang puso ko.
Nanlamig ang buong katawan ko.
At bawat segundo ng pangyayari'y nakita ko. Mismong sa harap ko.
ㅡㅡㅡ
A STORY WRITTEN BY stansoftlwt AND CO-WRITTEN BY XY, LJ AND SMILEY.
REMINDER: THIS IS A WORK OF FICTION. NAMES AND PLACES MOSTLY ARE FROM THE AUTHORS' IMAGINATION.
THIS STORY INCLUDES: FOUL LANGUAGE (pagmumura) DRINKING (inuman) AND SEXUAL SCENES (spg hihe), IF YOU ARE NOT COMFORTABLE WITH THESE YOU MAY EXIT.A/N; para dun sa mga taong hindi nagbabasa ng comics, 'SMACK!' paminsan ang sound effect pag nasampal. HINDI YON KISS HAHA.
BINABASA MO ANG
The Truth Untold || bts [DISCONTINUED]
Roman pour Adolescents"Happiness starts with one word, one joke, one text, one phone call, one song, one hug, one kiss, and it stops with one secret." ㅡㅡㅡ BANGPINK! (btsxblackpink)