Dark Secrets : The game of lust (1)

Μόνη...

"Τι είναι η μοναξιά? Κατάσταση στην οποία προσπαθείς να συμβιβαστείς με τον ίδιο τον εαυτό σου ... σου δίνεται η ευκαιρία να τον μάθεις,να κανρ ις τον εσωτερικό σου διάλογο και να τον μάθεις επιτέλους ... Μόνο συην απόλυτη μοναξιά μπορείς να δεις καθαρά ποιος είσαι ... πρόσεχε όμως ...το αποτέλεσμα ίσως σε τρομάξει . "

"Και μετά?" Την ρώτησε ο άντρας δίπλα της κι εκείνη κοίταξε για λίγο έξω από το παράθυρο καθώς το αεροπλάνο έβαζε μπρος τις μηχανές. Έβλεπε τον διάδρομο ,η ψευδαίσθηση πως εκείνο κουνιέται  και όχι εκείνη πάντα την ενθουσίαζε στα αεροπλάνα αλλά αυτή τη φορά ήταν αποφασισμένη να κρατήσει αυτή την εικόνα... Δεν θα έμπαινε ποτέ ξανά σε κανένα αεροπλάνο .  Δεν θα γυρνούσε ποτέ της πίσω ...

"Μυρτώ είσαι καλα?" Την ρώτησε ο James από δίπλα της κι εκείνη τον κοίταξε...

"Ναι μια χαρά είμαι,με συγχωρείς ..."απάντησε γυρνώντας ξανά προς το παράθυρο ...πλέον η ταχύτητα ήταν μεγαλύτερη και εκείνο το σκαμπανευασμα που κάνει η ψυχή σου την ώρα της απογείωσης και της προσγείωσης έκανε την εμφάνισή του μέσα της....

Έκλεισε για λίγο τα μάτια της και γύρισε μπροστά ενώ το αεροπλάνο έπαιρνε το κατάλληλο ύψος ... Δεν υπήρχε γυρισμός πλέον ... εκείνο το μικρό διαβολακι που τόση ώρα της έλεγε να τα παρατήσει όλα και να γυρίσει πίσω σώπασε ...

"Λοιπόν?ειμαι περίεργος ... Μέχρι στιγμής δεν βλέπω κάτι που να σε έκανε αυτό που αντικρυσα σήμερα ... " ειπε σιγάνα εκείνος και η Μυρτώ δίχως να  ανοίξει τα μάτια της χαμογέλασε ...

"Ούτε κι εγώ έβλεπα ....Αυτό ήταν το πρόβλημα James ..." πήρε μια βαθειά ανάσα και συνέχισε από εκεί που έμεινε αυτή την αναδρομή στην ζωή της που την έκανε αυτό που είναι σήμερα...

{.......}

Η ημέρα που θα έφευγε ο Στέφανος έφτασε κι εγώ  αρνιομουν πεισματικά να σηκωθω  από το κρεβάτι ... Δεν ηξερα αν ήμουν έτοιμη να τον αποχωριστω και το να παω στο αεροδρόμιο ήταν πολύ για μενα ... κοίταξα για μια στιγμή το ρολόι στο κομοδίνο... 12.45

Στις 3 εκείνος πετούσε...

Κουλουριαστηκα στο κρεβάτι  ενώ όσες φορές κι αν ήρθε η μάνα μου την έδιωξα ... Δεν μπορούσα άλλο κήρυγμά για την χαζή όπως έλεγε αντίδραση μου ... Αλλά δεν της κρατούσα μούτρα..  γνώριζα πως δεν υπήρχε περίπτωση να με νιώσει ...