Μαράθηκε ο θεός του έρωτα #WCC

"Αγκάθια σε ρόδινο μονοπάτι"

Η Άνοιξη δεν θα έρθει
Χάραξε ένα μονοπάτι πίσω της
Κι είναι δύσκολο να το διαβεί κανείς
Η Άνοιξη στόλισε την πλάση όλη
Χάρισε ζωή σε όποιο μέρος και να πήγε
Κι εσύ την κοιτούσες
Τη νοσταλγούσες
Μα δεν θα γυρίσει
Ο κήπος μαράθηκε και εσύ κοιτάς ακόμα
Κοιτάς μια άδεια σκιά
Κοιτάς εκείνη κι ας έχει φύγει καιρό τώρα
Τα μάτια σου θολά και ακόμα κοιτάς
Κοιτάς την Άνοιξη που έφυγε κάποτε
Νομίζεις πως θα σε δει
Μα δεν υπάρχει καν εκεί
Κοιτάς εκεί
Στα βήματά της επάνω
Στο μονοπάτι το δύσκολο
Αγκάθια και τριαντάφυλλα ξερά
Σκοτάδι
Κι εσύ κοιτάς
Κοιτάς ακόμα αυτή την παρακμή
Κοιτάς τον ίδιο το χαμό σου μες τα μάτια
Ο άνεμος σε σπρώχνει βίαια
Σε παρασέρνει
Σφυρίζει δυνατά
Κάθε γωνιά του μικρού παραδείσου λεηλατεί
Δεν έχει έλεος
Δεν έχει φωνή κανείς
Δεν υπάρχει φωνή
Ούτε ένας μικρός ψίθυρος
Κι όλα σιωπούν
Σιωπούν και ξεψυχούν μαζί της
Μαζί με την Άνοιξη που ήρθε για λίγο
Ήρθε για λίγο κι άφησε πίσω της πίκρα
Άφησε ένα βαθύ χειμώνα
Άφησε τον Έρωτα μόνο να γελάει
Και αυτά τα αγκάθια που μπαίνουν στο δρόμο σου
Κι εσύ κοιτάς
Έχεις πληγές από τα άγρια τριαντάφυλλα
Έχεις πληγές
Και θυμάσαι
Θυμάσαι εκείνη γιατί είναι πάνω σου με τα μικρά της αγκάθια
Θυμάσαι την Άνοιξη
Σημάδια ρόδινα
Και θυμάσαι
Θυμάσαι πως τα αγκάθια μοιάζουν με εκείνο το βέλος
Το βέλος του μικρού θεού
Κι έχεις τις ίδιες πληγές
Κοιτάς τα βήματά της
Και χάνεσαι
Θυμάσαι
Θυμάσαι την Άνοιξη
Θυμάσαι τον ίδιο σου το χαμό
Τον κοιτάζεις τώρα μες τα μάτια
Και όλα σιωπούν
Θυμάσαι την Άνοιξη
Ανασαίνει ακόμα πάνω σου
Θυμάσαι