Μαράθηκε ο θεός του έρωτα #WCC

"Χωρίς φθινόπωρο"

Κι τα δάκρυα είναι βροχές
Και οι βροχές σκορπούν την πίκρα στο μικρό παράδεισο
Μαραίνουν την πλάση ολόκληρη
Πνίγονται τα άνθη αγκαλιασμένα στην τελευταία τους πνοή
Η Άνοιξη ήρθε για λίγο
Κι ο κήπος τώρα ξεψυχάει και κρατάει την ανάσα του για το τέλος
Κρατάει την ανάσα του για όταν έρθει η καλή του
Για την Άνοιξη
Η βροχή τον ρημάζει
Ο ουρανός αλλάζει χρώμα και κλαίει
Ξεψυχάει η φύση και πενθεί
Πενθεί με τον άνεμο να μοιρολογεί
Να μοιρολογεί με λόγια τρυφερά
Σαν να μην είναι πληγωμένος
Παγώνει ο ήλιος και φοβάται
Φοβάται και κρύβεται στη συννεφιά του
Κι ο κήπος ξεψυχάει
Γρήγορα
Χωρίς να νιώθει πόνο πολύ
Χωρίς το πράσινο το χρώμα του να σβήνει βίαια
Να ξεθωριάζει
Χωρίς τα ροδοπέταλα να φεύγουν μακριά του για πάντα
Ο άνεμος τον δροσίζει και τον αφήνει αναίσθητο στο δικό του το χαμό
Τον αφήνει για μια αιωνιότητα
Με σημάδια
Σημάδια από την Άνοιξη που κάποτε ήρθε
Ήρθε για λίγο
Τον αφήνει με σημάδια
Σημάδια από το βέλος
Εκείνο το βέλος που τον χτύπησε βαθιά
Σημάδια που θυμίζουν Άνοιξη
Ο άνεμος σκορπά τα ροδοπέταλα και τον αδειάζει
Φυσάει την Άνοιξη επάνω στον καλό της και εκείνος χάνεται
Χάνεται στο δικό του χαμό
Για μια αιωνιότητα που λάτρεψε
Για ένα χαμό γλυκό
Ένα χαμό ατελείωτο
Με σημάδια
Χωρίς φθινόπωρο
Χωρίς τα φύλλα να αργούν να ξαπλώσουν στο χώμα
Χωρίς ανάσα
Μόνο ένα βέλος λατρευτό
Χωρίς ψύχρα ή ψιχάλες
Μονάχα χαλάζι
Λευκό κατάλευκο χιόνι
Να παγώνει όλη την πλάση
Να σκεπάζει κάθε σπιθαμή του μικρού παραδείσου
Να σκεπάζει και να σβήνει με το κρύο άγγιγμά του
Κάθε πηγή ζωής
Κάθε όνειρο
Κάθε αιωνιότητα
Κάθε ερωτευμένη γη
Χωρίς φθινόπωρο
Ξεψυχάει τώρα ο κήπος
Η Άνοιξη ήρθε
Κι ήρθε για λίγο