Kabanata 4

4.8K 194 59
                                    

"I'm exhausted," hingal kong saad.  Napaupo ako sa sahig. Beads of sweat were forming down on my body.

Paano ba naman kami pinag-jogging kami ng alas kwatro pa lang ng umaga. Hindi nga jogging tawag dito, marathon e. Nakakapagod dahil ilang ikot na kami ayaw pang huminto. Kaasar.

When it comes to physical activities, I admit that I'm not really good. Kaya palagi kong sinasalihan na competitions puro academic related, like quiz bee, journalism writing, spelling and so on. I took a glimpse at my wrist watch. We've been running for almost an hour. Kainis!

Napatingin ako bigla nang may nag abot sa 'kin ng mineral water. Napagtanto kong si Padua iyon.  Ano namang nakain nito? 

"Thanks, Padua," sambit ko.  Istood up and drank it. Uhaw na uhaw na talaga ako dahil sa pesteng jogging na 'to. I was about to thank him but when I heard what he said to me, I glared at him. Sabi ba naman niya, bilisan ko na lang. Eh, pagod na nga 'yung tao.

I glared at him."Ikaw kaya tumakbo ng sobrang layo bwisit ka!" Napansin ko namang sinasabayan niya lang ako sa paglalakad.  "O, ba't di ka doon sa mga babaeng kasama mo? Pabibo ka masyado kala mo naman gwapo," asik ko sa kanya.

Pansin ko kasi kanina pa kasi siya doon sa dulo nakikipaghagikhikan doon sa mga babae. 'Yong mga babae naman kala mo kung sinong magaganda. Duh!

His forehead creased and suddenly smiled when he noticed my reaction.  He had this alluring smile, anyone would be swoon over.Mukha siyang bad boy pero 'pag ngumiti wala na finish na. Wait, did I just compliment him again? Ugh! These thoughts should get out from my mind.

"Alam mo, Esguerra, konti na lang masasabi ko ng may gusto ka sa 'kin."

"Harhar. Funny. Try to convince me more. In your dreams, Padua!" Inirapan ko siya at nilagpasan siya. Tumakbo naman siya at sinabayan niya muli ako.

"Sila ang lumalapit sa 'kin, hindi ako. Kasalanan ko bang sobrang gwapo ko. You know that I have genes to die for," maangas niya pang sabi. Nilingon ko siya at tinaasan ng kilay.

"Ang hangin grabe!" Ang yabang talaga. Tss. Well, may ipagmamalaki naman talaga siya. He's smart, but I'm way smarter. He's a heard turner, I knew but he still looked ugly to me.

"Alam mo, Padua, lumayas ka na nga dito! Tsupi!" Umakto pa akong pinapalayas siya. Umagang umaga ang daming pangit.

"Ba't ba lagi kang bad trip sa akin?"

"Ang pangit mo nga kasi!" Maraming napalingon sa pwesto namin. Napahinto na rin ako sa pagtakbo. Gano'n din siya. I think I might collapse soon.

"Damn. Kamukha mo Mama ko pag may pinaglilihan. Even your expression looks really like her."

What the fuck?! Mukha na ba akong nanay. Sa ganda kong 'to. I flipped my hair.

"So pinalalabas mong mukha na kong ina. Tangina mo!"

"No. Not yet," he meaningfully said. I even saw him smirked.

"What do you mean?"

"Tsaka na kapag dinala mo na apelyido ko," seryoso niya pang sambit.

I gulped hard before I spoke. Mukha bang papatulan ko siya? "As if naman no. Yuck! Baka si Daniel Padilla,  puwede pa. Pero, ikaw? Are you kidding me?" I even crossed my hands and placed it in my chest. "Tell me, baka ikaw ang may gusto sa 'kin."

Baka nga siya itong may gusto sa akin. Alam ko naman na maganda ako, okay? Si Rashiel 'to, eh. Who wouldn't like me?

"Asa," tipid niya lang na sabi.

Love On Fire (Fire Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon