Love On Fire (Fire Series #1)

Kabanata 11

"Ang kulit mo kasi." sita niya. Kasalukuyan niyang pinapatuyo ang buhok ko gamit ang twalya niya. Nandito kami ngayon sa bahay nila, pinahiram niya din kasi yung damit ni Ginna na kapatid niya. Nasa Canada ngayon at doon na napag-desisyunang tumira. I don't why. Hindi ko na rin naman itinatanong. That's his personal life and I don't want to invade it without his permission.

I want our relationship to be open, pero kung ayaw niya pang sabihin. Wala namang kaso iyon sa akin.

Medyo, naiingit nga ako sa pakiramdam ng may kapatid.

I lived as an only daughter kaya nakakainggit talaga kapag may nakikita akong may kapatid. Ganunpaman, blessed ako dahil may pamilya akong ipinagkaloob sa 'kin ng Diyos.

"How does it feel to have a sibling?" napatingin naman sa 'kin si Padua at binitawan niya ang tuwalya. Humarap naman ako sa kanya.

"Good." tipid niyang sabi.

"Seryoso nga kasi." giit ko. 

"You asked me, I replied. Anong hindi seryoso do'n?"

I made a face. Napairap na lang ako. Kanina lang sweet siya, ngayon back to gago.

"What I mean is anong feeling, Padua? You know I've never have one. Nakakainggit lang kasi may nakikita akong magkapatid tapos naghaharutan." I pouted.

"Believe me, Esguerra, hindi porque maganda sa paningin ng karamihan masaya para sa iba." aniya. Napakunot naman ako ng noo sa sinabi niya.

"Alam mo, Padua, your words are sometimes mysterious."

"Ganon talaga kapag matalino." maangas niyang sabi.

"Kapal mo!" bigla naman siyang tumayo. Buti humupa na rin ang ulan. Sobrang saya ko kanina. That was the first time I experienced that. Minsan, napapa-isip ka talagang masarap bumalik sa pagkabata. 'Yung sobrang inosente mo noon at walang kamuwang muwang sa buhay.

"You need to go home." I nodded my head in response.  Baka talagang hanapin na ako, may curfew pa naman ako. Nag-stay lang naman ako dito dahil kay Padua. He wanted to be with me which I find so odd. Dati rati kasi sobrang kinaiinsan namin ang isa't isa. Pero ngayon, we won't end the day without seeing each other.

Advantage na rin ng mag-kapitbahay dahil madali lang kaming pabalik balik sa bahay ng isa't isa.

We headed back home. I saw Manang Sita and immediately greeted her.

"Sa'n ka ba nagpunta? Buti naman nakauwi ka agad." nag-aalalang bungad niya.

"Dyan lang po kila Gray." napatingin naman si Manang kay Padua na kasunod ko.

"May gusto kang inumin, Padua?" alok ko sa kanya.

"No, wag na. Uuwi agad ako." sagor niya.

"Okay sige. Ingat ka." he smiled. Hinatid ko na siya sa labas sa gate.

"Oh, 'di ka babalik?" napansin ko kasing ayaw niya pang umalis sa pwesto niya at nakatayo pa rin.

He stepped forward and kissed my cheeks. Nag-init naman agad ang pisngi ko. Nakakaloka naman 'to si Padua. His ways are unpredictable.

"Ano ba, Padua? Nakakailan kana ha."

"Bakit? Hindi mo gusto?" I clamped my mouth.

"Hindi." I lied.

"Really? Maybe, you want something else." makahulugan niyang sabi. My cheeks blushed. Hindi naman ako tanga para hindi malaman kung ano ang tinutukoy niya.

"Bastos ka talaga!"

"What? Ano bang iniisip mo?"

"Hindi ako tanga noh! You were referring to 'that.' "