With you or not ?

~PART 10~

[…]
Η μουσική αντιχουσε ακόμα στα αυτιά μου, το κεφάλι μου ποναγε και εγώ δεν μπορούσα να ανοίξω ούτε τα μάτια μου.

Γιατί ήπια τόσο πολύ ;;

- Πρώτη ηλίθια ερώτηση.

Πάλι εδώ είσαι εσύ ;; Δεν θα μου κάνεις ποτέ την τιμή να φύγεις ;;

- Δεύτερη ηλίθια ερώτηση.

Το φως του ήλιου έμπαινε από το παράθυρο και με χτύπησε στο πρόσωπο. Έβαλα το χέρι μου μπροστά στο πρόσωπο μου και σηκώθηκα με δυσκολία.

Ξαφνικά σκηνές από χθες ξεκίνησαν να έρχονται στο μυαλό μου. Και δυστυχώς τα θυμόμουν όλα με κάθε λεπτομέρεια. Πόσο ρεζίλι εγινα ;; Ειδικά αυτό με την πισίνα ήταν το αποκορύφωμα.

Κοίταξα δίπλα μου και δεν τον είδα. Σηκώθηκα και κατέβηκα κάτω μήπως ήταν στην κουζίνα. Τον βρήκα εκεί να πίνει τον καφέ του κοιτώντας με προσήλωση το πάτωμα. Η μυρωδιά από τις τηγανητές τρύπησε αμέσως την μύτη μου.

Carter - Σηκώθηκες ;;

Εγώ - Ναι.

Έβαλα μια κούπα καφέ και κάθισα απέναντι του. Απέφευγα συνεχώς το βλέμμα του γιατί ένιωθα υπερβολικά άβολα.

Carter - Τι έπαθες ;;

Εγώ - Σαν τι να έπαθα ;; Γιατί δεν με σταμάτησες χθες όταν με είδες να πίνω το εκατοστό ποτήρι κρασί ;; Και δυστυχώς θυμάμαι τα πάντα.

Έκλεισα το πρόσωπο μου στα χέρια μου και στηριχθηκα στους αγκώνες.

Carter - Τώρα σε έπιασαν οι ντροπες. Χθες παραλίγο να με βιάσεις.

Εγώ - Δεν λέγεται βιασμός όταν το θέλουν και οι δύο.

Είπα και τον κοίταξα πονηρά.

Carter - Έτσι γίνεσαι κάθε φορά που πίνεις ;;

Εγώ - Δεν φαντάζεσαι πόσο ντρέπομαι.

Carter - Δεν έχεις λόγο να ντρέπεσαι. Στην τελική δεν έκανες και κάτι κακο. Απλά εξεφρασες το ποσό σε τρελαίνω.

Ρολαρα τα μάτια μου και ξεκίνησα να τρώω τις τηγανητές πριν κρυώσουν, στην αρχή με κάποιον δισταγμό αλλά μετά δεν με σταματαγε τίποτα.

Εγώ - Εσύ τις έκανες ;;

Carter - Ναι.

Εγώ - Σοβαρά μιλάς ;; Είναι τέλειες.

Carter - Μένω μόνος από τα 15. Λογικό να μάθω να μαγειρεύω.

Εγώ - Γιατί δεν πήγες μαζί με τους γονείς σου ;;