ผู้คนมากมายเดินชมรูปภาพที่ประดับตกแต่งรอบๆงานทั้งชายหญิงที่ได้เห็นรูปของทั้งคู่ก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้รูปของจีมินที่ขี่หลังจองกุก
หรือรูปที่ทั้งคู่หยอกล้อกันต่อหน้าลูกสาว
จองกุกที่ยืนรับแยกมากมายที่มารวมงานแต่งงานของเขาและจีมินใบหน้าจองกุกเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เกิดจากความสุขมันถึงวันนี้สักทีวันที่เราจะอยู่ด้วยกันแบบครอบครัว
มีจองกุก จีมิน โซมี
แขกที่เริ่มทยอยกันเข้างานต่างพากันเอ่ยแสดงความยินดีกันเจ้าบ่าวป้ายแดงอย่างตอนจองกุก
'ยินดีด้วยนะครับคุณจองกุก'
'ขอบคุณครับ'
'ยินดีด้วยนะคะ'
'ขอบคุณมากครับ'
"ดีใจด้วยนะลูกเขย"
"คุณท่าน..ขอบคุณนะครับ"
จองกุกส่งยิ้มให้พ่อตาในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าของตัวเองก่อนจะมีงานแต่งในวันนี้จองกุกต้องกลับไปเผชิญหน้ากับพ่อของจีมินมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
(1เดือนก่อนถึงวันงานแต่งงาน)
'กลับมาแน่ใจแล้วหรอว่าดูแลลูกฉันได้'
'ทำไมฉันต้องยกจีมินให้นาย'
'ฉันเลี้ยงลูกกับหลานเองได้'
ทุกครั้งที่จองกุกกับจีมินบินมาหาพ่อที่ญี่ปุ่นเพื่อขออนุมัติให้เขาสองคนแต่งงานกันพ่อของจีมินจะพูดประโยคแทงใจดำจองกุกทุกครั้งและจองกุกก็ขยันตามตื้อทั้งเสนอตัวช่วยงานในบริษัทอาสาเป็นคนขับรถให้พ่อของจีมินไหนจะแสดงให้พ่อของจีมินเห็นว่าจองกุกพร้อมที่จะดูแลจีมินแล้วโดยการซื้อบ้านเพื่อมาเป็นเรือนหอของทั้งคู่จนพ่อจีมินใจอ่อนและยอมให้ทั้งคู่แต่งงานกัน
'ฉันยอมยกจีมินให้นายแล้วฝากดูแลลูกฉันแทนฉันด้วยนะจองกุก'