@บ้านตระกูลปาร์ค"ป้าขึ้นไปตามยัยหนูลงมาทานข้าวได้แล้วไป"
เสียงทุ้มผู้เป็นประมุขของบ้านเอ่ยบอกป้าแม่บ้านให้ไปตามลูกชายคนเดียวของเขาลงมาทานข้าว"ค่ะคุณท่าน"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"คุณหนู...คุณท่านให้ป้ามาตามไปทานข้าวคะ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"คุณหนูได้ยิ้นป้ามั้ยคะ"
เงียบไม่มีแม้เสียงที่จะตอบกลับมาป้าซึ่งรู้นิสัยของคุณหนูบ้านนี้ดีเลยยอมกลับลงมาข้างล่าง
"คุณท่านค่ะคุณหนูน่าจะยังไม่ตื่นนะคะดิฉันเคาะประตูอยู่หลายรอบคุณหนูไม่ตอบดิฉันเลยค่ะ"
ประมุขของบ้านไม่ได้ตอบอะไรแค่พยักหน้าเชิงบอกให้แม่บ้านไปทำหน้าที่ของตัวเองคุณท่านนั้งจิบกาแฟสักพักก็เอ่ยออกมา
"จองกุกมาหาฉันหน่อย" เสียงคุณท่านเอ่ยเรียกคนสวนคนสนิท
"มีอะไรหรือป่าวครับคุณท่าน"
ไม่นานร่างสูงโปร่งเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณท่านร่างสูงสวมเพียงเสื้อกล้ามสีขาวกางเกงขาสั้นเหงื่อท่วมตัวจากการทำงาน"ขึ้นไปตามยัยหนูให้ฉันทีสิไม่มีใครกล้าปลุกยัยหนูเลยจะมีก็แต่นาย...อ่อแล้วบอกให้ลงมาทานข้าวด้วยละ"
"ครับคุณท่าน"
ผมมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องของคุณหนูที่ใครๆก็ไม่กล้าแม้แต่จะปลุก..ทำไมนะหรอเพราะคุณหนูบ้านนี้อารมณ์ร้อนแถมขี้หงุดหงิดชะมัด!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"คุณหนู"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"คุณหนูครับ...ผมจองกุกนะครับเปิดประตูให้ผมหน่อย"
ESTÁS LEYENDO
[KOOKMIN]คนสวน|18+ (END)
Ficción General" อย่าคิดเกินเลยกับฉันเข้าใจไหม " #กุกมินคนสวน