@ห้างสรรพสินค้าแทฮยองกับจีมินกำลังเดินช็อปปิ้งอย่างสบายใจจีมินดูอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างเพราะแทฮยองเดินไปบนไปจนจีมินก็อดทีจะขำไม่ได้
"อ้วนๆ...ดูนั้นดิ" แทฮยองรั้งแขนจีมินให้หยุดก่อนจะชี้นิ้วไปที่คนสองคนที่อยู่ในร้านเสื้อผ้าด้านหน้าพวกเขา "ใช่จองกุกปะ"
จีมมองตามนิ้วที่แทฮยองชี้ก่อนจะเห็นร่างของจองกุกและไอยูยืนเลือกเสื้อผ้าอยู่
"อือ..จองกุก" ทำไมเขารู้สึกเหมือนจะร้องไห้อีกแล้วนะอย่าร้องนะจีมินถ้าร้องตอนนี้แทต้องสงสัยแน่ๆ
"แล้วมากับใครอะหรือแฟน..หู้ยยยถ้าเป็นแบบนี้กูก็ไม่ต้องซื้อรถให้มึงแล้วดิ" แทฮยองว่า
"มั่วนั้นไอยู..แม่บ้านคนใหม่อะ"
"อ้าวแล้วทำไมถึงมา-"
"ไปเหอะหิวแล้ว" จีมินพูดตัดบทแทฮยองที่ชอบถามมากดึงแขนเพื่อนให้เดินตามตัวเองอย่างเอาแต่ใจ
จองกุกเสตาไปนอกร้านระหว่างรอไอยูเลือกชุดก่อนจะหยุดสายตาที่จีมินจองกุกมองอีกคนดึงแทฮยองให้เดินตามตัวเองสีหน้าจีมินดูไม่ดีเลยสักนิด
"กลับมาแล้วครับ" จีมินเอ่ยเสียงเหนื่อยบอกผู้เป็นพ่อที่นั้งอยู่โซฟากลางก่อนจะเดินมาทิ้งตัวนั้งลงข้างๆพ่อพร้อมเอนหัวพิงไหล่
"ป๊าหนูเหนื่อยจังวันนี้แทพาเดินห้างจนเมื่อยขาเลย"
"ฮ่าๆหนูก็ไปพักสิมาอ่อนป๊าทำไมละ"
"หนูไม่ได้อ่อน..ไปดีกว่า" ฟอด~หอบแก้มผู้เป็นพ่อก่อนจะเดินไปที่ห้องของตัวเอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
"ใคร" จีมินว่า
"ผมเองครับจองกุก" จีมินรีบลุกมายืนหน้าประตูทันทีที่รู้ว่าคนที่มาเคาะประตูห้องเขาคือจองกุกจนลืมไปว่าตัวเองโกรธอีกฝ่ายอยู่
ESTÁS LEYENDO
[KOOKMIN]คนสวน|18+ (END)
Ficción General" อย่าคิดเกินเลยกับฉันเข้าใจไหม " #กุกมินคนสวน