[KOOKMIN]คนสวน|18+ (END)

[คนสวน]-11

คนเรามันจะมีจุดเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของชีวิตบางคนเปลี่ยนไปในทางที่ดีแต่กลับบางคน...ก็แย่

'ชั้นอยากให้นายออกไปจากบ้านชั้น'

'แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก'

จุดเปลี่ยนแปลงคนอย่าผม 'จอนจองกุก'

หลังจากวันนั้นวันที่คุณท่านรู้ว่าจีมินท้องและพ่อของเด็กในท้อง...คือผมคุณท่านรอให้ผมกลับมาคุณกับท่านที่บ้าน

"ฉันอยากให้นายออกไปจากบ้านฉัน"

"แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก"

ตองกุกนั่งนิ่งกับสิ่งที่คุณท่านบอกเขาไม่อยากไปไหนจองกุกอย่าอยู่กับจีมินกับลูกของเขาแต่ทำไมทางเลือกของจองกุกมันไม่มีเลยนอกจากทำตามที่คุณท่านสั่ง

"ผมรักคุณหนูครับ..ผมไม่อยากไป" จองกุกว่าเขาอย่าจะสู้เพื่อนคนที่เขารัก..สุดหัวใจ

"หึ ทำไมนายถึงไม่รู้จุดยืนของตัวเอง..นายเหมาะกับลูกชั้นแค่ไหนกันจองกุก"

"ผมรักคุณหนูจริงๆ...อีกอย่างลูกผมก็ต้องมีพ่อ-"

"จองกุก..ความรักของนายมันมันทำให้ลูกกับหลานฉันอิ่มแทนข้าวหรือป่าวหรือนายจะเอาเงินเดือนคนสวนมาพาลูกกับหลานฉันไปกัดก้อนเกลือกับนายหรอ...อีกอย่างนะ..อย่าเรียกหลานฉันว่าเป็นลูกของนาย"

จองกุกได้เงียบเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองมีสิทธิ์จะดูแลจีมินหรือป่าวเขาก็แค่คนทำสวนเขาก็ไม่แน่ใจคำว่ารักจะพาเราสองคนไปได้ไกลแค่ไหน...

"ชั้นจะให้จีมินแต่งงานกับลูกเพื่อนชั้น...เขารู้จักจีมินมาตั้งแต่เด็กๆเรื่องรับเป็นพ่อหลานเขาคงไม่มีปัญหา...ส่วนนายจองกุกรับเงินก้อนนี้ไปแล้วอย่ากลับมาให้ชั้นเห็นหน้าอีก"

เงินก้อนใหญ่ถูกว่าไว้หน้าจองกุกหรือเขาควรปล่อยจีมินไปถ้าเป็นแบบนั้นจีมินกับลูกคงอยู่สบายเขาคนนั้นต้องดูแลจีมินกับลูกได้ดีกว่าเขาแน่นอน...