[KOOKMIN]คนสวน|18+ (END)

[คนสวน]-12

เวลาจะช่วยรักษาเยียวยาเรา...

มันคงใช่ไม่ได้กับจีมินถึงเรื่องมันจะผ่านมา3ปีแล้ว...

สามปีที่จองกุกหายไป

สามปีที่จีมินอยู่โดยไม่มีจองกุก

สามปี..ที่ใจของจีมินมันชินชากลับคำที่บอกว่าจะกลับมาของจองกุก

ถ้าย้อนกลับไปวันที่จองกุกหายไปวันที่จีมินออกจากโรงพยาบาลหลังจากวันนั้นหนึ่งเดือนถัดมามีจดหมายจ่าหน้าซองถึงปาร์คจีมินชื่อผู้ส่ง...จอนจองกุก

'คนดีของผมสบายดีไหมครับคิดถึงจังยังงอแงอยู่หรือป่าวผมไม่อยู่ดูแลตัวเองกับลูกด้วยนะครับคนดีช่วยรอวันที่ผมพร้อมพอที่จะกลับไปดูแลครอบครัวของเรานะ...ถึงวันนั้นผมอยากขอให้ใจของเราตรงกันอยู่แต่ถ้าไม่...ผมจะเป็นคนขอร้องให้คนดีกลับมาเองรอผมนะ
                     ผมจะกลับมารักนะครับ
                                  จอน จองกุก'

ตอนนั้นจีมินแทบไม่ยอมกินไม่ยอมนอนเอาแต่ร้องไห้จนเผลอหลับไปทุกคืนหลังจากอ่านจดหมายจีมินก็เริ่มมีกำลังใจขึ้นมาเริ่มดูแลตัวเองและเด็กในท้องมาขึ้นทำแบบนี้ประจำจนเวลาผ่านมาสามปีแล้ว

จีมินก็คิดน้อยใจตอนเขาคลอดลูกทำไมมือที่เขากุมไว้ไม่ใช่จองกุก

ตั้งชื่อลูกทำไมพ่อไม่มาช่วยตั้งนะ...

หรือตอนพักฟื้นคนแรกที่เห็นหลังจากตื่นทำไมไม่ใช่จองกุก

อยากจะเดินซื้อของให้ลูกกับจองกุกแต่ก็ไม่มีสักวันมันชินกลับการไม่มีจองกุกมาสามปีแล้ว

'ไม่อยากรอแล้ว...นายอยู่ไหนจองกุก'

"โซมีอย่าวิ่งสิลูก"  จีมินตะโกนห้ามเด็กน้อยจอนโซมีที่กำลังวิ่งลงมาจากชั้นสองของบ้านด้วยความเร่งรีบ

"น้องขอโทษค่ะหายโกรธน้องนะ" เด็ยน้อยเดินมากอดขาของจีมินมือเล็กยืนนิ้วก้อยให้หวังจะขอคืนดี