[KOOKMIN]คนสวน|18+ (END)

[คนสวน]-13NC (end)

"คุณลุงที่ไหนคะ..คราวหน้าอย่ามากับคนแปลกหน้าเข้าใจไหม-"

"ผมไม่ใช่คนแปลกหน้าสักหน่อย"

"จองกุก"

จีมินยืนตัวแข็งไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือจอนจองกุกคนที่หายไปจากจีมินตลอดสามปีคนที่จีมินเอาแต่คิดถึงอยู่ตลอดเวลาคนที่เป็นพ่อของโซมี

โซมีดึงชายเสื้อเสื้อจีมินนิ้วน้อยๆชี้ไปที่จองกุกที่ยืนอยู่ด้านหน้าของทั้งคู่

"ม่ามี๊คุณลุงคนนี้แหละจะซื้อน้องต่ายให้น้อง"

"นี้ลูกสาว...ของเราหรอครับ" จองกุกว่า

"..."

"สบายดีไหมครับ"

"..."

"อย่าเงียบสิครับผมใจไม่ดี-"

จีมินพุ่งเข้ากอดจองกุกแทบจะเสียหลักล้มจีมินกอดจองกุกแน่นหน้าฝังลงบนอกแกร่งจองกุกกอดตอบจีมินแน่นเช่นกัน

"ฮึก..นายหายไปไหนมา"

"ยังงอแงไม่หายเลยนะครับ"

โซมียืนมองจีมินกับจองกุกด้วยความสงสัย

"ม่ามี๊กอดคุณลุงทำไมหรอค่ะ"

"ม่ามี๊ร้องไห้ทำไมค่ะ"

จีมินกับจองกุกผละออกจากกันหันมามองโซมีที่ยืนตาใสอยู่จีมินค่อยๆนั่งลงให้เท่าๆโซมีเงยหน้ามองจองกุกสลับกับโซมี

"ฮึก..โซมีคะคุณลุงเขาเป็นปะป๊าของ-"

"คุณจองกุกค่ะมาทำอะไรตรงนี้"

เสียงหญิงสาวพูดขึ้นแทรกตัดประโยคของจีมินที่กำลังพูดกับโซมีอยู่ทุกคนหันไปมองหญิงสาวที่เดินเข้ามาคล้องแขนจองกุกจีมินลุกขึ้นยืนสายตามองสองคนที่ยืนข้างกัน

"ผมมาตรวจงานครับ..แล้วคุณมินอามาทำอะไรที่นี่ครับ" จองกุกว่า

"มินอามาหาคุณจองกุกนั้นแหละค่ะคุณพ่อเรียกพบ"

"ครับเดียวผมตามไป...คุณมินอาไปก่อนเลยครับ"