Miss Bipolar // JenLisa ff [ON-GOING]

Episode 32

Lisa's POV
"Tito, kelan po siya gigising?" Nagtataka kong tanong kay Tito.

Kung nagtataka kayo bakit "Tito" ang tawag ko sa doktor ni Jennie, ay dahil tatay ni Bambam ang kinakausap ko.

"We're not sure, Lisa. Pero baka magising siya one of these days." Ani niya at may mga sinulat sa isang papel.

Naramdaman ko ang kamay ni Jennie na gumalaw ng kaunti dahil hawak-hawak ko ang kamay niya.

"Jennie?" Gulat kong sabi habang maiiyak na.

Totoo na ba to?

Agad siyang dumilat at tumingin sa akin.

"Sino ka? Sino kayo?"

Parang dinurog-durog na ako sa piraso ng marinig ko ang hindi magandang balita.

"J-jennie? H-hindi mo ba ako naaalala?" Nanginginig kong sabi sa kanya.

"H-hindi. Sino ka?" Sabi niya at mukhang wala talagang alam.

"Unnie, ako to si Yerim. Kapatid mo. Sila yung kaibigan natin." Sabi ni Yerim.

"Sino siya?" Nakita kong tumingin siya sa akin at tinuro ako.

"Ako si Lisa, ako yung bestfriend mo dati pa." Sabi ko at tumingin kay Yerim na nakatingin ng masama sakin.

"Guys, siguro kailangan muna natin silang iwanan." Rinig kong bulong ni Wendy at naunang lumabas.

"I-ikaw si Lisa?" Tanong niya.

"O-oo." Sabi ko at pinipigilang umiyak.

"Nice to meet you!" Bigla siyang naglabas ng kamay kaya kinamayan ko din siya.

"Friends na ulit tayo ha."

Friends.

"O-oo naman." Sabi ko at tumawa.

Friends lang pala ang turing mo sakin.

(AN: So ayun! Hello ulit! Ang tagal ng hiatus ko kaya sorry din sa mga naghintay ng matagal. Anyways, support niyo din yung iba kong books. Medyo marami yun so pili nalang kayo dun. qwuleit nagupdate na ako Seulrene bahain mo na ulit HAHAHAHA.)