0-3 (e kuqe)

149 36 195
                                    

"Te lutem me ler te shkoj. Babai eshte bere merak per mua."

Kerkonte te zgjaste duart e te arrinte telefonin e tij qe ndodhej ne duart e Mertit . Deshironte kaq shume te degjonte zerin e te atit e te degjonte ate te thonte qe gjithcka do behet mire. Jeta ka te erreta po dhe drite, e drita e shuan erresiren.
Kerkonte te degjonte zerin e tij qe ti kujtohej ngushellimi nga e kaluara.

"Do kete Jusuf?" I valevit telefonin para syve per ta perplasur me pas ne nje cep te rrugices. Ciflat e xhamit u shperndane kudo teksa zhurma e thirrjes nga i ati u perpi nga ajri. Dy lote i rreshkiten furishem mbi faqe nderkohe qe shtrengonte qepallat e syve. Kerkoi edhe nje tjeter here te largohej nga shtrengimi i atyre perbindshave , te cilet e perplasen fort ne murin e ftohte te nje ndertese te lyer ne te kuqe.

"Rri Urte Jusuf e na ler te mbarojme shpejt e shpejt perndryshe do te te zeri dita ketu e sdo kesh si ti justifikosh ato shenjat qe do te te mbulojne fytyren tende te perdhosur nga deshira e Zotit."

Heshti edhe pse inati e kishte mbytur, dhe po te kishte mundesi do shperthente ne te vjelle gjaku mbi ate mur te kuq. Qau nen ze duke kafshuar dorashken e njerit prej atyre qe i kishte rrethuar buzet e kuqe qe te mos fliste. Ah sa inat mbante shpirti i tij i pafajshem ne ate fatkeqesi qe jeta e kishte braktisur.

Ndjente duart e Mertit te rreshkisnin ne rripin e tij te pantallonave per ta zberthyer duke i veshur zhurmes se celikut te zgerdhiren e tij te marrezise. Ndjeu neper lote zhurmen e zinxhirit te Mertit te ulej. I ftohti iu perplas ne te pasme se bashku me organin e Mertit qe po kerkonte me force te clironte diku inatin e tij hormonal.
Cdo tundje vithesh e Mertit shoqerohej me nje goditje koke ne mur nga vete Jusufi si per ti kerkuar te ndalonte e te kishte meshire per te.

Nuk arrinte te kuptonte pse njerzit normale ishin kaq kafsherore dhe sjelljet e tyre ishin aq anormale. Nuk po arrinte dot te kuptonte pse po i ndodhte ajo gje atij ne pamundesi per ti vene nje emer perdhunimit. Arrinte te kuptonte vec inatin qe i rridhte nder vena, si te ishte nje gjak i pushtuar nga dicka qe ai do e quante anormaliteti i normaleve.

Vazhdoi te perplaste koken ne mur edhe pse duart e koneve te Mertit e kishin liruar trupin e tij. Vazhdonte te qante edhe pse Merti ishte shkeputur nga trupi i tij. Filloi te cirrte fytyren me thonjte e tij duke mallkuar ceten e Mertit.

"Rradha jone djalosh." Ishte njeri nga ata djemte qe po i mbante doren qe valeviti floket e gjate e u be gati te hiqte rripin e pantallonave per te vazhduar ate cka nisen. Secili te shfrynte marrezite e tij mbi anormalitetin e dikujt tjeter me shpresen se ai nuk ndjen, nuk flet, nuk di asgje.

"Lere Bens!" Merti i rremben krahun dhe e afron afer vetes.

"Cdreqin thua? Pse kot beme roje ne. Na the qe te gjithe do kenaqemi mor burre , tani cfare?"

"Bens , shiko!" Drejton gishtin ne toke aty ku Jusufi shtrihej i tromaksur i mbuluar nga acari i dimrit dhe copa gjaku te cilat mesa duket ia kishte shkaktuar seksi anal me force duke i demtuar ne kete menyre zorren e trashe.

"Edhe cfare pastaj? Ka plot vrima te tjera. Slargohem nga ketu pa perfunduar ate qe nisem." I gjuan me grusht ne kraharor teksa i afrohet trupit te Jusufit qe dridhej nga i ftohti i shpirtit te tij.

"Bens mos u bej budalla. Atij po i del gjak, pastaj shiko si po dridhet. Nese e vazhdojme mund te vdese, ne nuk jemi vrases apo jo?" Me i heshturi nga ata foli per tu sjelle ne kujtese meshiren qe ndienin per veten.

Te frikesuar rregullojne pantallonat e tyre dhe perpiqen te largohen duke vrapuar mbi acarin rreshkites te atij dimri te erret per fatin e jetes se Jusufit. Nje tjeter viktime e anormaliteteve qe njerzit normale kryejne ne kete bote ku krimet rralle shlyhen edhe e keqja perlyhet me ngjyrat e se mires qe eshte aq mister dhe e panjohur.

Vrapojne duke lene pas nje Jusuf te traumatizuar i cili vendos duart mbi asfalt duke ngritur trupin e tij lart. Rregullon pantallonat e tij , fut bluzen nen to , fshin lotet dhe sheh mbetjet e atij perdhunimi mbi acarin tanime te kuq. E kishte vulosur ajo nate fatin e jetes se tij , qe tani ai do te ishte i pafuqishem perballe erresires ne pamundesi per te ndryshuar asgje. Krenaria e tij burrerore ishte neperkembur e tallur ne menyre cnjerezore .

Terhiqte trupin zvarre duke ndjere dhimbje ne cdo pjese te trupit. Gervishte murin me thonj duke u perpjekur te mbante ekulibrin ne pamundesi per te ecur. Truri i tij i mpire mendonte per te atin qe sduhej kurrsesi ta shihte ne ate gjendje te mjerueshme. I duhej te luftonte qe askush te mos lendohej nga lendimi i tij. E gjitha do ishte nje sekret i madh qe do e mbyllte ne thellesi te shpirtit pa ditur qe ai sekret do gerrynte cdo pjese te tij per te qene nje djalosh me sindromen down pa shpirt.

Arriti ne nje motel te ndyre , la parate qe mbante shtrenguar ne duar mbi banak, mori celsin e dhomes dhe u largua larg syve gjykues te personit qe qendronte ne recepsion.

Mallkoi letren e kuqe te murit qe i sillte ndermend gjakun e tij mbi nje cope akulli, gjakun e tij te mpiksur rreth kofsheve , ajo leter muri qe i kujtonte cdo grusht, cdo perplasje ne mur , cdo ferkim kofshe , cdo cast ndyrje e papasterie brenda tij.

Leshoi nje te bertitur ne dhome pasi perplasi deren dhe ra perdhe ne pafuqi per tu afruar tek telefoni. Qau me ze duke shtrenguar gjunjte e tij e tij me krahe.

"Boll bere si qaraman dreqin!" Si te mos i mjaftonte dhimbja qe po peshonte aq rende ne gjoks, si te mos i mjaftonte dhimbja qe i kishte pushtuar trupin vazhdonte te luftonte me veten e te fajsonte veten. Dhimbje mbi dhimbje per te lehtesuar akoma me shume dhimbje.

"Kam nevoje per ty jam te moteli ne rrugen kryesore te qytezes. Te lutem eja dhe mos lajmero asnje!"

Kaq arriti te thonte para se te binte ne toke i pafuqishem per te levizur ndonje muskul tjeter. U mbeshtet rendshem mbi dysheme per te pare te kuqen qe do e perndiqte ne cdo enderr.


Jes sikur te mos i mjaftonte qe edhte ndryshe nga te tjeter tani edhe e perdhunova...jo une dmth po Merti 😂

Sa bomb iu duk pjesa???

Qe ta dini kjo nuk eshte arsyeja e vetme pse ai kryen vetevrasje...eshte vec nje nder arsyet.

Read, eat dhe msoni ne shkolle.

Autoportret |✔|Where stories live. Discover now