Autoportret |✔|

1-11 (bezhe)

Ngjyra e asaj shkretetire me rere te ngjyrosur me te kuqen e shume jeteve te humbura e rralle te kujtuara ishte mesuar me tronditjet valore te atyre bombave te leshuara pakuptimisht mbi te.

Edhe Jusufi ishte mesuar me zgjimin heret  dhe lutjet e shumta te lodhshme orar e pa orar kur nuk kishin cte benin tjeter. Bisedat ishin te pakta sepse asnje nuk kuptohej me tjetrin. Ushqimet ishin edhe me te pakta dhe Jusufi ishte detyruar per dy nete rresht te flinte me barkun bosh.

Stervitja e vetme kishte qene falja qe kishte filluar ti merzitej sepse e shperqendronte dhe kerkonte ta largonte nga qellimi i vertete i ekzistences se tij aty.

Nje tjeter vale bombe dhe shume krahe e copa mishi u perplasen ngado per tu ngjitur me pas ne trupin e Jusufit qe u hodh tutje nga bomba qe shkelen, teksa ecnin shkujdesur ne nje vend qe duhej kontrolluar te pakten nga nje qen nuhates e nje grup ushtaresh te specializuar.

Mbante veshin me dore per te dashur te shmangte zhurmen  pipetuese qe po i shponte trurin teksa syri i nxorri nje lot per doren e keputur qe humbi ngjyren njerezore perpara fytyres se tij.

"Vraponi te futeni ne llogore po na sulmojne." Bertiti njeri nga moshataret e paditur te  Jusufit qe vrapoi drejt perpara duke hedhur tri hapa te medhenj me pas per tu hedhur ne ere e duke u bere keshtu  copash.

"Eshte zone e minuar. Duhet te kthehemi pas!" Dha urdher djali anglez teksa veshtronte trupin e tij te shkundur nga vala. I mungonte nje cope e rrobave tek tuk qe ishte shkulur fuqishem bashke me nje cope te lekures.

"Beni pas me kujdes." Bertiti nje tjeter teksa shihte me kujdes vendin ku do hidhte kemben.

Jusufi qendronte akoma i shtrire me duar ne koke teksa lotet perpiheshin nga rera e etur qe thithte lengun e tyre jetesor per te rene me pas ne qetesi duke shfryre thatesiren e tyre.

Dy krahe po perpiqeshin te ngrinin nga toka trupin e rende te Jusufit qe ishte shtrire rendshem ne nje cep te sigurte qe rrethohej nga pasiguria e vdekjes njelloj si misteri i frymes ne trupat tane. Nje ze qe i tundte mendimet e qetesise nderkohe qe zhurma e qete e shkreterises kishte filluar te pushtonte peipetimen qe le pas bomba.

"Al nusra nxitoni te futeni ne llogore , shpejt shpejt shpejt!" Perseriste anglezi pas fjaleve te burrit mjekrosh.

"Ngrihu djale smundem te te terheq. Ngrihu se te lash ketu per ate Zot!"

Mmjekroshi kokekuq  shalethate mundohej te terhiqte nje trup me te rende se vetja qe refuzonte te reagonte duke menduar se ngrirja do e shmangte perballjen me realitetin.

"Lere te vdese ne mes te  te vdekurve." I bertiti nje tjeter teksa vraponte per tu futur ne llogore .

"Per gjene me te shtrenjte ngrihu djale!" Ishte lutja e fundit qe doli si pergjerim nga djaloshi qe u ul ne gjunje duke harruar thirrjet e te tjereve per tu larguar nga aty.

Se vetem ne raste tmerri kerkojme ti fshihemi botes e behemi shurdhe per tr mos degjuar realitetin qe na peshperin hidhur fjale vdekjeje, misteri te erret te pashijshem fund dhimbjesh asgjeje.

Se nese bota sdo kish tmerrin bukuria sdo kridhej ne gjera te imeta per tiu paraqitur syve me te pafajshem ne bote.

Se tmerri dhe bota na vdisnin ne unison duke pare bukurite e imeta ne rreze diellore, ne shira te rende, ne erera te lehta, ne lote te qeshure gezimi, ne kryqezim frymash, ne buze te buta, ne perqafime te ngrohta.

Vuri doren ne pluhurin e bardhe te asaj toke te rende dhe shtyu fort trupin lart i mdihmuar dhe nga djaloshi qe buzeqeshi kur pa Jusufin te ngrihej.

Vrapoi rendshem  me hapa qe trondisnin copeza mishi e trupa te pajete duke u larguar nga zona e rrezikut. Eci duke kthyer koken pas per te pare sa e lehte eshte jeta qe varet nga ajo frymemarrje e fundit.

U hodhen ne llogore duke qendruar per pak ne heshtje duke perseritur nen ze emrin e All-llah teksa refuzonin te hidhnin syte pas.

"Kur do na msoni si dreqin ti perdorim ato arme?" Pyeti i revoltuar Jusufi qe deshironte te dilte nga aty, nga ajo toke e mallkuar me semundjen me te keqe, i paprekur nga plumba e pa humbur ndonje pjese te trupit.

Sy qe rane ne trupin e tij te shtremberuar anuar ne nje pjese te thaseve bezhe qe gjendeshin brenda llogores. Nje bezhe e vdekur lufte qe kishte veshur hijet e tyre ne trupa qe shihnin Jusufin e revoltuar.

"Djali ka te drejte. Si drewin supozohet te mbrohemu ne lufte kur nuk kemi as arme   me vete? Po nese vjen dikush na sulmon e keni menduar qe ne vdesim te gjithe?"

"Sot ishte nje zone e minuar neser nje sulm nga forcat ushtarake."

Nje zhurme filloi te mbushte ajrin e pluhurosur bezhe dhe u desh nderhyrja e anglezit per te vene qetesi.

"Qetesohuni te gjithe. Neser do fillojme trainimin dhe do ndaheni ne xhihade ose kamikaze. Do ju le te mendoheni deri neser ne c'grup do futeni dhe te fillojme menjehere trajnimin. Beni numerin sa veta jane ketu, kush mungon dhe do te nisemi per ne kamp."

Fjalet e fundit qe u thane ne ate ajer te renduar qe do turbullohej me shume nga goditja e pluhurit qe hapat e nxituar te shkujdesur do shkaktonin.

"Me afer qellimit." Hodhi nje hap edhe ai prane grupit te trupave qe ecnin drejt cadrave te tyre.

Nje qellim qe behej vec per ti dhene mesim dikujt, nje qellim nga nje shpirt i paditur , i pamesuar do shkaktonte me teper trazira sesa qetesim shpirteror.

Lufta me e madhe zhvillohet me veten atehere pse ti hedhim bomba tokave qe duan uje e jo te kuqe lengu jetesor? Pse te behemi pluhur e shpirti  jone te udhetoje padrejtesisht ne ajer te demtuar?
Pse te sillemi si kafshe kur truri na eshte dhene per tu diferencuar?

"Faleminderit!" I tha me zerin e ngjirur ne nje anglishte   jo perfeke te mesuar me veshtiresi ne shkolle.

"Asgje. Heren tjeter  je i vetem." Vendosi doren ne shpatullen e tij dhe ia shtrengoi lehte.

Se ka shpirtra te pafajshem te oaditur qe nusen ne rruge te gabuara per qellime te bukura ne nje kauze te tmerrshme.

O kush mka ardh ne wattee jarina nani hopaa 😂 Anaviisaa welcome back per te 19283782 here. Shyqyr erdheee se pz watti ka nevoje per njerez si ti qe mbeshtet dhe jep kurajo e mbi tgjitha ben te lumtur dike me ato komentet e tua . Ka shm si Anavisa qe meritojne nje perqafimmm te madh.

Sa ma shm suportive njerez se nuk bahet nami po bat dike te lumtur.

Dhe dua te falenderojjjj pafund ari_jesa se pa te sdo kishte kapitull

Tashi mthoni naj ngjyr tjeter te nis kapitullin e ri 😂