Autoportret |✔|

1-16 (fund)

Futi ne canten e shkolles armen dhe e vuri ne krahe ashtu sic e kishin mesuar. Ndersa ne dore mbante nje liber dhe ne fytyre nje pale syze me xham 0 per te lene pershtypjen e nje shkollari tipik edhe pse pamja e Jusufit mjaftonte per te mos patur mosbesim.

Ngjiti plot ndjenja te reja qe i perngjanin urrjejtjes, shkallet e hekurta te shkolles se rrenuar per te arritur ne klasen e tij.

Gjeti me sy nje tavoline boshe ne fund te klases dhe eci me koken ulur duke shmangur fjalet dhe shikimet neveritese te moshatareve te tij.

"Edi vdiq per fajin tend."

Nje shok i perbashket i Jusufit dhe Edit e pa me mosbesim.

"Vras mendjen sa te madhe e ke vrimen e b***." Shoket e Mertit vazhdonin te ishin jashta duke qene se Merti kishte pranuar fajin i vetem per te mos renduar akuzen e per te pakesuar vitet e burgut.

"Idiot!" Fraza e Flores qe kishte vendosur te abortonte femine per te shpetuar jeten e vet ne nje vend qe traditat te mesojne se falja eshte e papranueshme dhe mekati kirre ska ndodhur nese ndodh ne erresire totale.

Dhe shume pesh-peshe te tjera qe miksoheshin dhe vinin si gumezhime bletesh ne veshin e Jusufit qe vazhdonte te perseriste mesimet me friken se mos harronte ndonje gje.

Pikerisht ne momentin qe nje mesues hyri brenda Jusufi uli koken duke e futur nen tavoline dhe duke perfituar nga qeteeia kollitet duke terhequr vemendjen.

"Asnje te mos levize!"

Heshtja u thye nga britma frike dhe karrige qe gervishtnin dyshemene e pllakosur. Zera qe spushonin duke perkeqesuar erresiren e syve te Jusufit qe shtrengonte armen me fuar qe i dridheshin ne pamundesi per tu pergjeruar per heshtje sepse zhurma po thyente edhe copat me te vogla te shendetshme brenda tij.

Nje erresire me kujtime te hershme qe e detyronin Jusufin te kalonte muaj larg te atit ne terapi intesive me nje mjeke te ashper ne mishe te thyer me shpurt te merguar. Nje erresire qe i bllokoi cdo gje dhe nje subkoshience qe u perhumb ne duar qe dridheshin duke leshuar plumba.

Nje trup i pajete dhe nje tjeter tjeter qe dridhej duke bertitur teksa shihte vrimen ne krahun e tij.

"Jusuf, te lutem mos!

Zeri i Flores vinte si drita ne fund te tunelit. E larget dhe e paarritshme derisa te jesh ne fund.

Sy te perhumbur qe hidhnin shikime plumbash e trupa qe binin pertoke derisa ne ate klase mbeti vec zhurma e te shtenes qe po tretej nga ajri i mbetur.

U trondit kur pa gjithe ate gjak te rridhte e te mbulonte dyshemene. Kaloi nje tjeter krize teksa shikonte syte e perenduar te njeriut qe kishte dashur ndryshe por ajo vec e kishte percmuar.

Vrapoi me armen nen krahe per tu fshehur ne dhomen e tij te hotelit me nje mendje te humbur qe sreagonte ndaj shikimeve te njerezve qe trembeshin nga pushteti i tij. Nxitoi te gjente ditarin e tij per tu rrefyer edhe nje te fundit here.

Sme besohet qe terhoqa kembezen e armes mbi ta. Vendi...u mbush me gjak. Syte me tregonin vetem kuq edhe kur hodha nje shikim te shpejte nga dritarja teksa po villja, gjithcka shihja ishte kuq. Per nje moment mu duk sikur volla gjak.
U trema nga duart e mia. Shprehja i ke te lara duart ne gjak mori kuptim pikerisht kur zbraza automatikun ne trupin e tyre. Duart e mia nuk rridhnin gjak , kishin vetem disa pikeza tek tuk qe ishin perhapur fuqishem ne te gjithe trupin tim. Me frikesoi nje rrjedhe gjaku mbi faqen time. Mendova se isha vrare diku por kishte qene thjesht nje nga ato pikezat e gjakut te kushedi kujt qe ishte perlyer me lotet e mi e po rridhte poshte per tu perplasur kushedi ne ç'grumbull gjaku tjeter .

Po. Qava si dreqi e akoma po qaj. Sme intereson se jam burre e se burrat nuk qajne. Un po qaj , po dridhem , dua te bertas ashtu sic ulerinin ata per ti kursyer jeten, por smundem sepse kam frike se dikush do me degjoje dhe plani im do deshtoje.

E din ditar...eshte paksa ironike qe mbaj ditar akoma por kur nuk ke nje mik per ti treguar skutat e erreta qe te pushtojne shpirtin detyrohesh te gjesh dicka per te zbrazur te keqen, diku, ashtu sic bera me ta, zbraza armen me duart qe me dridheshin... po thoja qe sot ditar eshte edhe fundi im. Por une sdo te te le pas as ty . Smund te le te tjeret te studiojne skutat e erreta te trurit tim.

Perpara se te vras veten do te te djeg ty, do te te vras edhe ty ne flaket e kuqe ditar e te shoh sa gjak mbajne fjalet e mia.

Lamtumire ditar...

Pjesa e fundit (pjesen e ditarit e keni dhe ne fillim sepse historia nis me fundin e Jusufit) kam dhe epilogun xp