It All Started With A Game (COMPLETED)

IASWAG 22

It All Started With A Game 22

Riad Daveric's POV

I will fight for love.

Nice to be here again.

Philippines.

Makikita ko na rin ang taong mahal ko.

•••

~~~FLASHBACK~~~~~

Bakit nandito ako sa hospital?

Tinignan ko ang mga tao dito at yung hayop na shayne! Nandito!

"OHMYYGAAAD YOU'RE AWAKE HON!" Sabi niya.

Hon? Sino siya para tawagin akong hon?

Sumasakit ang ulo ko.

"AHHHHH" daing ko sa sakit.

May mga ala alang akong nasa isip ko.

Nagkaanak daw kami ni faith.

Naging mabait ako sa kanya.

Hon ang tawag ko sa kanya.

Minahal ko siya.

Siya ang tinuturing kong asawa.

Nagkita kami ni Angel.

Whhaaaat? Nagkita kami?

Niyakap niya ako nung makita niya ako pero ako ay naging suplado sa kanya.

Sumugod siya sa bahay ni shayne.

Nakunan si shayne dahil sinuntok niya ang tiyan nito.

Hinigit ko siya at galit na galit ako sa kanya.

Umiiyak siya.

Nagkita kami ulit.

Sinugod ako ni Clarence at sinuntok.

Sinaktan ko ang babaeng mahal ko.

Hineadbang niya ako at sinipa.

"ALDRICHHHH! HON?" Sabi ni shayne.

"STOP CALLING ME HON! I'M NOT YOURS AND NEVER BE YOURS!"sigaw ko sa kaniya

Tinanggal ko ang mga nakakabit na mga kung ano ano sa katawan ko at umalis ng hospital.

Nagawa ko ba lahat yun? Nagkaamnesia ako!

Ang naalala ko nalang nung may nangyari sa amin ni shayne ay gusto kung tumakas kay tumalon ako at nawalan ng malay.

Ang sama ko!

Pupunta ako sa Pipilipinas!

"Habulin niyo siya!"

May narinig akong lalaki kaya tinignan ko ito. Tinuro niya ako. Tauhan yun ni shayne.

Kaya agad ako tumakbo. Hindi ko alam kung saan ako mapupunta basta ang sa akin lang matakasan ko sila.

Nakakita ako ng parang maliit na daan kaya pumunta ako at may nakita akong malaki na parang basurahan nagtago ako dun.

May maliit na butas ang tinagoan ko kaya nakita ko na tumatakbo parin sila at nilagpasan na ako.

Hindi pa muna aki lumabas dahil baka bumalik at bumalik nga.