Kesik |9.Bölüm

46 5 0
                                    

''Teyze,ben bir aptalım.''

''Değilsin.Nereden çıktı bu?Elinin hali ne,ne yaptın sen?'' derken boynundan çıkardığı fularla elimi sarmaya çalışıyordu.

''Her şeyi mahfediyorum.Arkadaşlarımın arasını bozdum..''

''Bir şeyi mahfettiğin yok.Böyle düşünme güzel kızım..'' demesiyle eniştemin yukarı çıkması bir oldu.Anneannem sanırım evde yoktu çünkü olsaydı en önce o gelirdi odama.Eniştemde bana tıpkı teyzem gibi baktı.

''Ve bir şey daha söyleyeceğim,biliyor musunuz tekrar o sesleri duymaya başladım.'' dedim ve gözlerimi teyzemden kaçırdım çünkü bana acıma,endişe dolu gözlerle bakacaktı.Hiçbir şey demedi,elime sardığı fulara düğüm attı.

''Elini çok kötü kesmişsin,çok kanıyor.Doktora gitmeliyiz hemen.'' dedi ve eniştemle ikisi beni kolumdan kaldırıp aşağı indirdi.

''Doktora gerek yok.''

''Gideceğiz Heather.'' daha fazla ısrar etmenin lüzumu yoktu.Elim çok acıyordu.Aynı şekilde,ikisinin kollarında kapıdan dışarı çıkıp arabaya doğru yürüdüm.Bir an donakaldım..Fran oradaydı ve elimi gördü.Gözlerini kocaman açtı ve bana doğru koştu.

''Heather sana ne oldu?İyi misin?Elin çok kötü hemen hastaneye gitmen lazım.Ne oldu?''

Sessizce ''Camla ve duvarla biraz kavga ettik.'' diyip hafif sırıttım.

''Neden?''

''Sonra anlatırım.Hastaneye gidiyoruz.'' dedim ve diğer elimle omzuna hafifçe dokundum,başını eğip elime baktı ve elime dokundu.Bende elimi çekip arabaya doğru yürüdüm.Kan durmuyordu.Teyzem ve eniştem geldi,arabaya bindik.

''O çocuk kimdi?''

''Arkadaşım.Yeni tanıştık.Elimi görünce merak etmiş.''

''Fazla samimiydiniz?''

''Dedim ya,arkadaşım.Arkadaşla samimi olunur.'' dedim ve bana baktı.Sonra kafasını öne çevirdi.Hastaneye doğru ilerliyorduk.

..

''Elin çok derin kesilmiş ve ayrıca sertçe bir yere yumruk atmışsın.Duvara mı?'' dedi hemşire.Konuşmak istemediğim için başımı onaylar şekilde salladım.Elime dikiş atıyorlardı.5 dikiş attılar.Sonra elimi sardılar ve ''Geçmiş olsun.'' dediler.Bende ayağı kalktım ve kapıya doğru teyzem ve ben yürüdük.Eniştem doktorla konuşuyordu.Arabada onu yaklaşık 5 dk.bekledik.Ve sonunda gelip eve gitmiştik.Aklıda hep aynı soru vardı;

''Acaba Pietr cevap yazdı mı?''.Telefona baktım,cevap yoktu.Ama Fran mesaj atmıştı:

''İyi misin?''

''İyiyim.Sana anlatacağım.Yarın buluşabiliriz.''

''Tamam,bana mesaj atarsın sarışın.''

Bu çocuğun bana sarışın demesine bayılıyorum.Hoş bir çocuktu ve kendisi de sarışındı.İsmi de çok garipti, ''Fran.'' Fransa gibiydi.Belkide onunla bir alakası vardır?Zamanı gelince bunuda sormayı kafama koymuştum.

-Kesik-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin