''Pietr,bunu bana nasıl yaptın dostum?''
''Fran,biz zaten Heather'la tanışıyorduk.''
''Bunu bana neden söylemediniz?''
''Çünkü Heather'a karşı neler hissettiğini biliyorduk.'' Tanrım,her şeyi mahfetmiştim.Siktir olup gitmek istiyordum.
''Be-ben..Her şeyi mahfettim.Lanet olsun!O gün o parka oturmama lanet olsun!'' dedim.Jenny;
''İlk defa haklısın Heather!Her şeyi mahfettin!Hayatımıza girmemeliydin!''
''Kes sesini Jenny.Onun suçu yok.Hiçbir şey bilmiyordu,bizim arkadaş olduğumuzu bilmiyordu.''
Fran dönüp bana baktı.Gözleri çok anlamsızdı..
''Fran..''
''Sana mutluluklar sarışın.Mutlu ol.'' dedi ve çıkıp gitti.Peşinden koştum.
''Gelmene gerek yok.''
''Fran lütfen böyle yapma..Pietr'la çıkmıyoruz.''
''Onu öptün ve sevdiğini söyledin Heather.''
''Ama çıkmıyoruz.''
''Seviyorsun işte.Ama o seni sevmiyor Heather.Jenny'e de sana yaptıklarının aynısını yapmıştı.Pişman olacaksın.Ama yinede,mutluluklar.'' dedi ve gitti.Tekrar yukarı,Jenny ve Pietr'ın yanına çıkmama gerek yoktu.İkisi yalnız kalsın.Eve gidiyordum.
Yaptığım her şeyden pişman oluyordum.Herkesin arasını bozuyordum.Kalbini kırıyordum.Hatta doğduğum için bile suçlu hissediyorum.Annem ben doğduğum için öldü.Ve erkekler..Los Angeles'ta Aiden,burda Fran ve Pietr.Hepsiyle sorunlar yaşıyordum.Arkadaşım hiç yoktu.Sanki ben lanetlenmiştim.Yaşamam hataydı.Tüm bu düşüncelerle yolda yürürken bi' sigara yaktım.Sanki etrafımdaki ben hariç herkes mutluydu.Ve ben...değildim.Ama ben annem gibi pes edip intihar falanda etmeyecektim.Ben dayanacağım.Ve zamanı geldiğinde de ecelimle geberip gideceğim.
Eve varmıştım.Salona oturmuşlar,çerez yiyorlardı.Bende yanlarına oturdum.Teyzem;
''Sen sigara mı kokuyorsun?''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-Kesik-
AkcjaHeather Graice,birden bire kalabalık şehir hayatından kaçıp minik bir kasabaya yerleşir.Henüz 16 yaşındayken,kim olduğunu ve geçmişini öğrenir.Canının çok yanmasına rağmen bu hayatı ona kimin yaşatmak zorunda olduğunu bulmaya çalışır ve hayatına yen...
