-Kesik-

Kesik | 2. Bölüm

''Heather,umarım her şeyi anlamışsındır.'' dedi teyzem.Suratıma bakmıyordu. ''Nasıl...'' dedim,şok geçirmiştim.Kendimde değildim.''Annem,neden kendini öldürdü?Bu bir kazaydı hani?Henüz 5 yaşımdayken sorduğumda kaza demiştin teyze.'' Evet,bu sefer ona anne değil teyze demiştim.Cevap vermiyordu. ''Cevap ver bana.Bunca yıl ben bir yalanla mı yaşadım?Sıradan bir yalanda değil bu.Annem!Annem!Neden intihar etti?Söyle!Lütfen..'' dedim dizlerimin ucunda yere eğildim,gözlerimin önüne gelen saçlarımı ellerimle topladım.''Bir açıklama bekliyorum.'' diye fısıldadım.''Anlatacağım Heather.''.''Anlat o zaman TEYZE!'' dedim ve bu sefer fazlasıyla bağırmıştım.''Annen,14'ündeyken tecavüze uğradı Heather.'' Tecavüz mü?Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. ''Ne!'' diye haykırdım,gözlerim kararıyordu. ''Ve sonra sen doğdun Heather.Sen doğduğunda,annen 15 yaşında vardı.Belki de 16.Daha sonra dayanamadı,çok zoruna gidiyordu.Ve kendine kıydı.'' Yanıma gelip omuzlarımdan tuttu ve beni ayağa kaldırdı,başımdan öptü.''Ben senin annenim Heather.'' ağlamaktan başka hiçbir şey gelmiyordu elimden.''Ağla kızım.Ama annen gerçekten öyle yaparak kendine acı bir son verdi.'' dedi.Bana sarılması güç vermişti.''Neden,'' dedim, ''neden böyle bir saldırıya mağruz kaldı annem?''. Önce boş merdivenlere doğru baktı,gözleri daldı.''Çünkü o aşık olmuştu.'' Ne demek istiyordu bu? ''Ve sevdiği kişi ona bunu yaptı Heather.''Daha fazla konuşamıyordum,kelimeler boğazımda düğümleniyordu.Yutkunarak düzeltmeye çalışıyordum,olmuyordu.

~AKŞAM

Tamam,annemin neden öldüğünü anlamıştım.Gerçekten hayatta değil gibiydim.Ama merak ettiğim bir konu daha vardı,ev neden ilk günkü gibiydi?Kalınmayacak kadar derin izler taşıyordu bu ev.Sofrada yemek yerken,sordum ''Neden ev hala böyle?''.Sessizlik.Sanırım bu istenerek yapılmamıştı.''Annenin cenazesinden sonra bu eve bir daha geri gelmedik,Heather.Los Angeles'a gittik,seni de aldık.Hem sen daha çok küçüktün,10 günlük ya vardın,ya da yoktun.'' Vay be,inanılmaz hikaye.Babamın kim olduğunu da merak etmiyor değildim doğrusu.Fakat,o her kimse şerefsizin teki olduğu belliydi.Eğer görsem,suratına tükürürdüm.Onca yıl beni babasız hissettirmeyen enişteme asla tercih etmem onu.Böyle düşünürken yemeğim fazlasıyla soğumuştu.Çatalımla biraz daha oynayıp kalktım sofradan.Kalktığım an,eniştem ''Nashville'i biraz gezebilirsin Heather.Belki bir kaç arkadaş edinirsin.''Kulağa hoş geliyordu.''Neden olmasın,bu belki bana iyi gelebilir.'' dedim.Hem canım sigara istiyordu.Cebimde mi diye yoklayıp,dışarı çıktım.Yürüdüm yürüdüm...İlgi çeken tek bir şey yoktu.''Saçma.'' dedim kendi kendime,sigaramı yaktım.Arkadan bir erkek sesi geldi, ''Hey,sarışın!''.Arkama döndüm,''Ne?Sen kimsin kaykaycı çocuk?'' vay canına,çocuk mükemmeldi.''Sigara içmemelisin.'' dedi.''Farkındayım.Ama içiyorum işte.''Aptalca sırıttı.''Gülmen için bir sebep mi var,aptal.'' diyince başını öne eğdi.''Haklısın özür dilerim.Ama çok güzelsin.'' Bana güzel demişti.Delice kahkaha attım.''Ben mi?'' dedim kaşlarımı kaldırdım.''Evet sen,adın ne?''. ''Heather.Senin adın ne?''.''Ben de Pietr,Heather.Bir gün bara gitsek sence de güzel olmaz mı?'' dedi,evet harika olurdu ama kendimi kolay lokma göstermek istemiyordum.''Daha sigara bile içmiyorsun çocuk.'' dedim ve yine güldüm,''İçmediğimi nereden biliyorsun?Güzel olduğun için seni uyarmak istemiştim.'' dedi ve o da cebinden bir paket sigara çıkardı,yaktı.Etkilenmiştim hem de çok.''Nashville'de yeniyim.Şu gerideki büyük evde yaşıyorum,oraya çiftlik diyorlar ama değil.Aptal ahşap bir ev.'' Şaşırdı. ''Ne?O evde siz mi oturuyorsunuz?Sonunda sahipleri ortaya çıktı.'' ''Ha,evet.Los Angeles'tan geri geldik.Temelli ya da değil,henüz kesinleşmedi.'' dedim ve bunları derken arkadan yaklaşan diğer kaykaycı çocuğu fark ettim,söylediklerimi tamamen duymuştu.Bize doğru yaklaştı ve Pietr'ın omuzlarına ellerini koydu,beni süzdü.''Oov,Pietr.Kendine yeni bir Los Angeles oyuncağı mı buldun?Hemde sarışın.Dostum,sarışınlara karşı ne tür bir zaafın var senin?Jenny bunu duymamalı.'' Jenny mi? ''O lanet olasıca çeneni kapa Dany!Jenny seni ilgilendirmez,defolup gidin!'' Ve yabancı bir ses daha duydum,bu bir kız sesiydi. ''Pietr,seni o kadar kolay bırakabileceğimi umarım düşünmüyorsundur?'' dedi.Pietr irkildi,ve soğuk bir ses tonuyla ''Jenny.'' dedi,ona doğru yürüdü.

 

DEVAMI 3. BÖLÜMDE GELECEK!