Küçük Sırlar

45 4 0
                                    

Kursa başlayalı 2 yıl olmuştu.Yedinci sınıftaydım ve tam bir ergendim.Eren ve ailesi İzmir'den taşınmıştı.Bu yüzden de kursu bırakmak zorunda kaldı.Eren Ankara'ya taşındıktan sonra ara sıra onunla telefonda konuşmuştum ve hatta arada sırada onu ziyaret edecektim.Bir akşam vakti telefon konuşmamız aynen şöyleydi:

- Eren neredesin abi ya buralar sensiz çok sıkıcı.

-N'apayım Eray , biliyorsun babamın tayini buraya çıktı.Yapabilecek birşey yok.Ben de üzülüyorum ama ne yapabilirim ?

-O değil de sen şimdi Japoncayı bırakıyor musun ?

-Ona bırakmak değil de ara vermek diyelim.Biliyorsun 1 senelik eğitimim var zaten.Buradan bir kurs bulurum.Ankara büyük bir şehir.

-Anladım kanka da ben bırakacam kursu sen yoksan.Canım sıkılıyor abi ya kursta adım akıllı bir insan yok ki.Mehmetle Turfan bebenin teki.Murat ayrı bir alem.Yağmurla Tuğçe de kendi aralarında takılıyor.

-Eray bak abicim o kadar kursa gittin.Millete Japonca biliyorum desen dibi düşer.Başlamışken bırakılmaz abicim.Kurstakileri de boşver.

-Devam edeyim diyorsun yani ?

-Kesinlikle.Dil kursu bulunmaz hint kumaşı abi.Tamam biraz abartıyor olabilirim ama bırakma amk.Ha bir de birşey diyeceğim.

-Noldu ne diyeceksin ?

-Yağmur galiba senden hoşlanıyor.

-Ankaraya geldin dayı oldun şimdi de bana mı takılıyorsun ? Ya oğlum bi git ya .

-Ya ne takılması lan , ciddiyim oğlum her arkanı döndüğünde seni kesiyordu bu kız.Gittim bir gün çıkışta yakaladım kızı.Sen o sırada tuvalete gitmiştin hatırlarsın belki.Konuştum kızla sen Eray'ı neden kesiyorsun diye.Kızardı , çok utandı ve ağzından mırıldanma gibi bir sesle hayır kesmiyorum sen kendi işine bak dedi ve hemen gitti.Böyle yani kanka.

-Vay be.Bi garip hissettim.

-Yağmur iyi bir kız kanka.Çok da güzel biliyorsun.Bence bir şans ver.

-Bilmem olacağı varsa olur valla.

-Aynen.Neyse benim kapatmam gerekiyor kanka.Şu toparlanma işlerinde babama yardım etmem lazım kendine iyi bak görüşürüz.

-Tamam oldu kanka görüşürüz.

Böyleydi işte.Kursta benden uzak durmaya çalışan Yağmurun benden aslında hoşlandığını öğrenmiştim.İşin garip yanı kendimi öyle çok yakışıklı da bulmuyordum.Orta bir suratım vardı.Hafif kiloluydum da.Ama Yağmur'u güzel buluyordum ve daha önce hiç biriyle çıkmamıştım.Yağmurla çıkma olasılığımı düşünmek beni heyecanlandırmıştı.Bir süre sonra uykum düşüncelerimden ağır basmaya başladı ve uyudum.

Karanlığın Çöküşü Yeni DünyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin