Stay (#RBC2019)

Κεφάλαιο 6ο

Έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη του και άνοιξε την πόρτα. Τα φώτα της πόλης έμπαιναν μέσα από τα τεράστια παράθυρα απέναντι μας. Πάτησε τον διακόπτη στα αριστεράτου και άνοιξε τα φώτα. Χωρίς να πει τίποτα, μπήκε μέσα και μου έκανε νόημα να περάσω και εγώ.

Το σαλόνι του σπιτιού ήταν όμορφο και μεγάλο, σε αποχρώσεις του μαύρου. Το μεγάλο, γκρι χαλί ταίριαζε απόλυτα με τους μαύρους δερμάτινους καναπέδες και το γυάλινο τραπεζάκι που βρισκόταν στην μέση, απέναντι από την τεράστια τηλεόραση.

Λίγο πιο πέρα, στον ίδιο χώρο, υπήρχε μια μεγάλη τραπεζαρία και αυτή σε μαύρο χρώμα,με την ίδια θέα που είχε το σαλόνι· ολόκληρη την πόλη.

"Είναι πολύ όμορφο" είπα κοιτάζοντας με ενθουσιασμό τον χώρο.

"Η αδερφή μου ασχολήθηκε, στο μόνο που έπαιξα εγώ ρόλο ήταν τα χρώματα" είπε γελώντας ελαφρά ενώ ταυτόχρονα πέρασε τα δάχτυλα του μέσα από τα πυκνά μαύρα μαλλιά του.

Ήταν η πρώτη φορά που φέρθηκε λίγο πιο όμορφα. Μόλις κατάλαβε πως παρατηρώ το χαμόγελο του, σοβαρεψε αμέσως και έβαλε τα χέρια του μέσα στις τσέπες του μαύρου τζιν του.

"Η κουζίνα βρίσκεται στα αριστερά και στα δεξιά σου μέσα στο χολ θα βρεις αρκετά δωμάτια. Τα 3 από τα δεξιά είναι τα υπνοδωμάτια. Το τελευταίο είναι το δικό μου, μπορείς να δεις τα άλλα 2." είπε αδιάφορα και μου έκανε νόημα να πάω προς το σκοτεινό χολ.

Ακολούθησα τις οδηγίες του και κατευθύνθηκα προς το χολ, ανοίγοντας αρχικά την πρώτη πόρτα από τα δεξιά μου. Ήταν τόσο όμορφο όσο και το υπόλοιπο σπίτι. Μεγάλο, με ένα επίσης αρκετά μεγάλο παράθυρο στα αριστερα του κρεβατιού. Το king-size κρεβάτι ήταν καλυμμένο με ένα άσπρο πάπλωμα ενώ 2 μικρά καφέ κομοδίνα βρίσκονταν από αριστερά και δεξιά του κρεβατιού . Η ντουλαπα που έπιανε σχεδόν ολόκληρο τον τοίχο ακριβώς δίπλα από την πόρτα, ήταν υπέρ αρκετή για να χωρέσουν μέσα τα ρούχα μου. Στον αριστερό τοίχο υπήρχε μια, μεσαίου μεγέθους, άδεια βιβλιοθήκη.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να δω το άλλο δωμάτιο, αυτό ήταν υπέροχο. Θα μπορούσα άνετα να μείνω εδώ. Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα πάλι πίσω στο σαλόνι για να βρω τον Κιαν.

Η τηλεόραση έπαιζε χαμηλόφωνα και αυτός είχε χυθεί σε μια από τις 2 δερμάτινες πολυθρόνες. Μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου, σήκωσε το σώμα του και έκατσε σε μια πιο σοβαρή στάση.

Έκατσα στην απέναντι πολυθρόνα και κοίταξα ακόμα μια φορά τον χώρο.

"Αλήθεια είναι τόσο όμορφα εδώ" το βλέμμα μου κάθε φορά έπιανε και μια καινούργια λεπτομέρεια.

Αυτή την φορά ήταν τα μικρά ράφια αριστερά και δεξιά στον τοίχο πάνω από την τηλεόραση. Αρκετά βιβλία ήταν τοποθετημένα εκεί. Κάποια ράφια είχαν μικρά διακοσμητικά και φυτά που στοιχηματίζω πως είναι ψευτικα· παρόλα αυτά, η ομορφιά τους είναι αναμφισβήτητη.

"Πιθανόν θα μείνω για 1 με 2 μήνες, μέχρι να βρω κάτι δικό μου, δεν θα σου γίνω βάρος για πολύ καιρό."

Αστειεύτηκα όσον αφορά το τελευταίο μέρος αλλά είτε δεν του άρεσε το αστείο μου, είτε πραγματικά με θεωρούσε βάρος γιατί το πρόσωπο του έμεινε σοβαρό.

"Αν αποφασίσεις πως θέλεις να μείνεις εδώ, τα έξοδα, όπως είναι λογικό, θα τα μοιραζόμαστε. Αυτά περιλαμβάνουν το νοίκι, ρεύμα, ίντερνετ και τρόφιμα."

Κουνησα το κεφάλι μου καταφατικά για να δείξω πως συμφωνώ σε όσα είπε.

"Χρειάζομαι 2 μέρες, μετά μπορείς να μετακομίσεις εδώ οποία στιγμή θέλεις." Έβγαλε ένα ζευγάρι κλειδιά από την τσέπη του και τα πέταξε προς το μέρος μου. Τεντωσα το δεξί μου χέρι και τα έπιασα στην χούφτα μου.

"Τέλεια" είπα περισσότερο στον εαυτό μου.

Σηκώθηκε όρθιος και έπιασε τα κλειδιά του αμαξιού από το τραπεζάκι.

"Θέλεις να δεις τίποτα άλλο πριν φύγουμε;"

"Οχι" κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου.
"Και δεν χρειάζεται να με ξανά πας μέχρι το μαγαζί, θα καλέσω ταξί." συμπλήρωσα.

Ανασηκωσε τους ώμους του και ξανά έκατσε στον καναπέ. Περίμενα μια διαφορετική αντίδραση, ίσως ένα ψεύτικο "Όχι θα σε πάω εγω, μην πάρεις ταξί" .

Αλλα φυσικά δεν υπήρχε καμία περίπτωση.

"Καληνύχτα" είπα καθώς έκλεισα την πόρτα πίσω μου προσπαθώντας να το παίξω κουλ και πως δεν ένιωσα μια μικρή προσβολή από την κίνηση του.

Μπήκα στο ασανσέρ και άφησα έναν ήχο αναστεναγμου να ξεφύγει από τα χείλη μου.

Δεν ξέρω τι ακριβώς παίζει μαζί του, αλλα το μόνο σίγουρο είναι πως οι επόμενοι 2 μήνες θα έχουν σίγουρα πολύ ενδιαφέρον...

.
.

ΓΕΙΆ ΣΑΣ! ☺️

Πως σας φαίνεται η ιστορία ως τώρα; αφήστε ένα σχόλιο με τις απόψεις σας, είτε είναι θετικές είτε είναι αρνητικές. Έτσι θα ξέρω πως θα πρέπει να συνεχίσω. Η γνώμη σας μετράει πολύ!

Love you xxx

Question: Πάτε ακόμα σχολείο; αν ναι, πως περνάτε μέχρι στιγμής; 🤗