Broken Heart B-brave

Hoofdstuk 19

Vanuit Jessica

Geschrokken kijkt iedereen elkaar aan. Jai is net weggelopen om Talitha te zoeken en wij hadden niet eens door dat Talitha weg was.

'Ik voel me schuldig...' zegt Nina opeens. 'Hoezo?' vraagt Anne. 'Ik zag dat er wat met Talitha was, maar toen ik hoorde dat we backstage mochten staan, lette ik helemaal niet meer op haar.' legt Nina uit.

'Je hoeft je niet schuldig te voelen. Iedereen zag het, maar niemand deed wat.' zegt Cassius snel. Nina glimlacht dankbaar naar hem. 'Jai zag het. Hij vroeg wat er was, ze zei eerst dat er niks was, daarna wou ze het vertellen, maar ze kwam niet uit haar woorden en rende weg.' zegt Samuel.

'Hoe weet jij dat?' vraagt Puck. 'Ik zag ze samen praten. Ik wou wel helpen, maar Jai is daar beter in dan ik.' Puck knikt dat ze het begrijpt.

'Moeten we niet helpen met zoeken?' vraagt Dioni. 'Nee, als Talitha iets niet wilt vertellen, vertelt ze het al helemaal niet tegen 9 mensen.' zeg ik. 'Het beste is om haar even alleen te laten met Jai. Als ze rustig wordt verteld ze het wel.'

'Trouwens, rustig maar. Jai vindt haar echt wel.' zegt Kaj.

Vanuit Jai

Ik zucht. Ik ga haar echt niet vinden. Ik ben al weet ik veel hoelang bezig met zoeken en ben de hele wijk al 100 keer langs gegaan, maar nergens iets van Talitha te bekennen.

Dan zie ik opeens een meisje met hetzelfde vest als Talitha. Ik ren naar de overkant van de straat. 'Thank God! Ik dacht dat ik je nooit meer zou vinden. Ik heb overa..' Ik stop midden in mijn zin, want het meisje waarvan ik dacht dat Talitha was, heeft zich omgedraaid. Ik weet niet wie het is, maar het is Talitha in ieder geval niet.

Het meisje kijkt me raar aan. 'Oh.. Uh sorry, ik dacht dat je iemand anders was.' verontschuldig ik me. 'Wacht eens even. Jij bent Jai van b-brave! Mag ik een handtekening?' Oh shit.

'Ik.. Ik denk dat jij ook de verkeerde voor je hebt. Ik zou niet weten wie of wat Jai en b-brave zijn.' snel ren ik weg. Ik hou van de fans, maar ik moet nu eerst Talitha vinden.

Vanuit Dioni

'Heey guys.' De rest kijkt me aan. 'Het is al een uur later en we hebben straks wel een show, moeten we niet even helpen zoeken ofzo?'

Jessica knikt. 'Dioni heeft gelijk. Het is wel onze vriendin en als Jai haar niet alleen kan vinden, kunnen we hem beter helpen.'

'Misschien heeft Jai Talitha al gevonden. Kunnen we niet beter eerst bellen?' zegt Samuel dan. 'Goed plan. Ik bel wel.' zegt Kaj terwijl hij zijn mobiel pakt.

Vanuit Jai

Na dat ik een stukje heb gerend om van de Talitha lookalike en andere meiden, die er onderhand waren gekomen, af te komen, stop ik met rennen. Hijgend ga ik op een muurtje zitten. Ik moet nodig wat aan m'n conditie doen.

Dan word ik gebeld. Ik kijk om m'n beeldscherm. Kaj Leroy. Ik neem op.

'Yoo' 'Hey, heb je Talitha al gevonden?' hoor ik Kaj aan de andere kant van de lijn vragen. 'Uuuh. Nou, nee. Ik heb Talitha nog niet ge...'

Vanuit Talitha

Doelloos loop ik over straat. Ik heb eigenlijk geen idee waar ik nu ben. De eerste paar straten liep ik met tranen in mijn ogen en had ik geen idee welke kant ik eigenlijk op liep.

Ik voel me best wel rot tegenover Jai. Ik liep zomaar weg terwijl hij me wou helpen.

Ik hoor een mobiel afgaan. Ik kijk om me heen als ik degene hoor die gebeld wordt, het klinkt als Jai. Aan de overkant zie ik Jai staan.

'Uuh. Nou, nee. Ik heb Talitha nog niet ge...' 'JAAAIII' roep ik snel terwijl ik naar de overkant ren. 'Kaj ik moet gaan. Ik bel je zo terug.' zegt Jai snel tegen, blijkbaar, Kaj.

Snel sla ik mijn armen om Jai heen. Het voelt vertrouwd, ookal ken ik hem nog niet zo lang. 'Ben je me serieus komen zoeken?' zeg ik met mijn gezicht in zijn nek.

'Ja tuurlijk. Ik maakte me zorgen om je. Je rende opeens weg.' Ik slik. 'Ja, ik.... Sorry.' 'Maakt niet uit, maar als je het wilt vertellen kan je het me vertellen. Ik sta altijd voor je klaar.'

Ik doe een stap naar achter. Een traan glijdt over mijn wang. Jai haalt het weg met zijn duim.

'Don't cry baby' zegt hij. Ik kijk hem aan in zijn ogen. Onze gezichten komen steeds dichter bij elkaar.

Vanuit Jai

Ik weet niet wat er aan de hand is, maar een ding weet ik wel: ze verdiend het niet om te huilen. Daar is ze veel te mooi voor.

Wacht, wat? Waar kwam dat vandaan.

Ik kijk in haar mooie ogen. Onze gezichten komen langzaam dichterbij elkaar. Het lijkt net alsof alleen wij hier staan, er niemand om ons heen staat. Alsof alleen wij bestaan.

Haar mooie, maar gebroken gezicht is nog 1 centimeter van de mijne verwijderd, als ze haar hoofd wegdraaid. Ongemakkelijk doe ik een stap naar achter.

Dan schiet me opeen binnen dat ze Stefan heeft. Shit. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan.

'Ik.. uh..' begint Talitha. 'Nee, het spijt me. Je hebt met Stefan. Dat had ik moeten weten.' Talitha schudt haar hoofd. Verbaasd kijk ik haar aan.

'Het is uit.. Sinds gister. Ik had het graag gewild, echt, maar het is te vroeg.' zegt ze. Wat? Ze had het gewild?

'Is, eh, dat de reden dat je weg liep? Omdat het uit is?' vraag ik. 'Nee. Nou ja, een beetje, maar eerlijk gezegd boeit het me niks meer. Ik leg het straks wel uit, anders moet ik het twee keer vertellen.' Ik knik.

In een stilte lopen we terug naar Jessica's huis.