YALNIZ.

İlk Gün.

Yeni okul,yeni arkadaşlar,yeni ortam,yeni hayat. Ankara'dan taşınalı 1 ay oldu. Bugün okulda ilk günüm.Ve dehşet heyecanlıyım. Bu arada ben Defne Özgür. Hayatımı açıklayacak olursak; Boktan. Ailemi unutalı yıllar oldu. Annem öldü. Babam her gece altına kadın alan bir şerefsiz. Al iste gözlerim yine doldu. Ah! onlar için üzülmek istemiyorum. Abim! Abim! O piçin önde gideni. Beni elaleme satmaya çalışan bir abi! Yapmasına izin vermeden teyzeme kaçtım tabii. Unuttum.

...Ama masum annem hariç.

--

Teyzem odamı çok güzel dekore etmiş. Ona herşey için minnettarım zaten. Biraz daha yatakta oyalanırsam teyzem azıma sıçar. Hemen kalkıp banyoya elimi yüzümü yıkamaya girdim. Dünden hazırladığım kot shortumu beyaz 'peace' t-shirtümü son olarak beyaz Converse'lerimi giydim. Belime kadar uzun kahverengi saçlarımı hafif dalga yaparak şekil verdim. Makyaj yapmayı sevmediğimden kremlerimi kullandım. Mavi gözlerimin etrafında,yüzümün etrafında gezdirerek kremi yüzüme yaydım. Son kez aynaya baktım. Teyzemin yanına indim. Beraber kahvaltı yaptıktan sonra ben çantamı sırtıma aldım. Teyzemin yanağına sulu öpücük kondurup evden çıktım. Hava çok güzeldi. Ta ki arkamdan biri suyu boşaltana kadar.

"Ağğh! Oha ya yok böyle bişey! Her önüne gelene su mu döküyosun lan sen!" Arkamı dönmemle gözlerimin pörtlemesi bir oldu.

"Can!" Can benim 17 senedir kardeşim gibiydi. Her konuda o benim yanımdaydı.

"Beni gördüğüne mutlu mu oldun sen bakayım küçük sıçan."

Sıçan anandır Can.

"Aptal. Sen nerden çıktın?!"

"Aaa. Çok ayıp ama Defne. Ben senin için burdan ev tutayım. Senin bana dediğine bak."

"Neee! Buraya benim için geldin he seni şerefsiz! Bana niye söylemedin!"

"Defne! Omuzunu çürüttün! Hadi sıçan, okula geç kalacağım senin yüzünden." 

Beni kendine çekip sarıldı. Beraber okula gittik. Ama Can benden büyük olduğu için o başka yola saparak uzaklaştı. Heralde okulda yeni olduğum için herkes bana bakıyordu. Açık konuşmak gerekirse korkmuştum. Çünkü herkes beni yiyecekmiş gibi bakıyordu. Arkamdan biri omzuma çarparak cool bir şekilde geçti. Abi bu ne! İnsan mı? Omzunun üstünden beni süzdü ve bir anda durunca ona çarptım. Tek kaşını kaldırarak

"Yavaş." diye tısladı.

Hür dikkat bizdeydi. Hatta bazıları bana

'Kızın işi bitti! Eyvah! Bence kaçmalı! Araz onu öldürecek'

Adı Araz.. Fazlasıyla yakışıklı.

"Yenisin heralde güzellik."

Ha?

"Yeniyim." demekle yetinebildim sadece.

"O zaman ufaklık şunu o aptal kafana sok. Burası benim. Benden kork. Sakın ama sakın benim yakınımda olma. Emin ol ki bu okuldan ölünü çıkarırlar. Anlatabildim mi?"

Ağzım açık kaldı bir anda. Daha seni tanımazken babalıkların ne?

"Anlatabildim mi!?" diye kükreyince titredim.

"Hayır anlatamadın." Az önce ben ne dedim!?. Bittin sen Defne. Bittin. Okuldaki herkesin ağzı açık kalmıştı. Herkesin! Hatta bi kız elindeki meyvesuyunu yere düşürdü.

"Demek öyle." Korkudan titriyordum. Dudaklarını boynumdan kulağıma kadar değdirdiği bütün yerler sanki alev almıştı. Beni..Ne bilim? Tahrik ediyordu. Of! Saçmalıyorum! Dudakları kulağımda son buldu.

"Bana bak sürtük. Bana sakın karşı çıkayım deme. Altımda inletirim! Bana sakın karşı gelme!!"

Korkakca başımı salladım yere attı şerefsiz. Dizimin üstüne düştüğümden dizim soyulmuştu. Bana tiksinerek bakıp gitti. Gözlerim dolmuştu. Ayağa zorlukla kalktım. Etraftakiler bana acıyarak bakıyordu.

"Gösteri bitti dağılın! "

Bağırdığımda herkes gitmişti. Kendimi zorlukla tuvalete attım. Elimi,dizimi,yüzümü temizleyince Müdürün odasına yol aldım.

"Merhaba Defne. Dosyanı inceledim. Ailevi sorunlar yüzünden derslerini umursamaz olmuşsun. Burada,yani bu okulda düzelmen için elimizden geleni yapacağız. Hiç şüphen olmasın."

"Bana acımanıza gerek yok hocam. Ben ne yapmam gerektiğini biliyorum. Benim sınıfım nerede acaba?"

Söylediklerim karşısında şaşırmıştı. İfadesinden belli oluyordu. Konuyu kapatmak için gülümsedi.

Beni sınıfıma kadar eşlik etti. Oha bir de ne göreyim!.