Κεφάλαιο 1

15.1K 315 26
                                    

Ξύπνησα ακούγοντας τον συνεχόμενο ήχο από την μηχανή του αυτοκινήτου.Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και τα μισόκλεισα για να συνηθίσω το φως που εισέβαλλε αμέσως στην όραση μου.

Κοίταξα γύρω μου προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω που βρισκόμουν. Ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο και στις μπροστινές θέσεις κάθονταν οι γονείς μου οι οποίοι είχαν εστιάσει το βλέμμα τους στον δρόμο.

Και τότε τα θυμήθηκα όλα.Σήμερα είναι η μέρα που άφησα πίσω το παλιό μου σπίτι και μαζί με αυτό και την παλιά μου ζωή.Οι γονείς μου λόγω δουλειάς έπρεπε να μετακομίσουν σε άλλη πόλη οπότε δεν είχαμε άλλη επιλογή.

Τώρα κατευθυνόμαστε προς το καινούργιο μας σπίτι.Οι γονείς μου, μου ανέφεραν ότι είναι πολύ ωραία πόλη και ότι σίγουρα θα μου αρέσει αλλά τίποτα δεν με ενθουσιάζει αυτή τη στιγμή.

Μου λείπουν όλοι μου οι φίλοι που σίγουρα θα κάνω πάρα πολύ καιρό να τους ξαναδώ.Στο παλιό μου σχολείο είχα πάρα πολλούς φίλους.Ανάμεσα σε αυτούς ξεχώριζα όμως την Αλέξα με την οποία ήμασταν αχώριστες.

Με την Αλέξα έχουμε μεγαλώσει από πολύ μικρές μαζί.Ξέρει όλα μου τα μυστικά όπως και γω ξέρω τα πάντα για αυτήν και πότε δεν έχουμε χωριστεί.

Μόλις έμαθα για την μετακόμιση μου ήταν το πρώτο άτομο που το έμαθε.Ο αποχωρισμός μας ηταν πολύ δύσκολος και για τις δυο μας.Επίσης, υποσχεθήκαμε οτι θα μείνουμε σε επικοινωνία και οπότε μπορούμε θα επισκεπτόμαστε η μία την άλλη.

Αναστέναξα και ξεκούρασα το κεφάλι μου πάνω στο παράθυρο του αυτοκινήτου.Μακάρι να μπορούσα να μην έφευγα.Μου λείπουν όλοι τόσο πολύ.

Κοίταξα απ' έξω χαζεύοντας τους περαστικούς που ο καθένας κατευθύνεται σε έναν συγκεκριμένο προορισμό.Μετά από λίγο σταματήσαμε έξω από ένα σπίτι.Είναι διώροφο και φαίνεται αρκετά ωραίο.

"Εύα φτάσαμε" μου απευθύνθηκε η μητέρα μου χαρωπά και βγήκε έξω από το αυτοκίνητο μαζί με τον πατέρα μου.

Βγήκα από το αυτοκίνητο και κοίταξα τον χώρο γύρω μου.Υποθέτω θα αργήσω λίγο καιρό να το συνηθίσω όλο αυτό αλλά θα το πετύχω.

Οι γονείς μου είχαν κατευθυνθεί ήδη προς το φορτηγό που θα μας βοηθούσε με την μετακόμιση και έβγαζαν όλες τις γεμάτες κούτες με τα πράγματα μας.

"Μπορείς αν θες να διαλέξεις δωμάτιο" μου είπε ο πατέρας μου καθώς είδε οτι δεν ήξερα τι ακριβώς να κάνω.

I'm sorryDonde viven las historias. Descúbrelo ahora