I'm sorry

Κεφάλαιο 61

Σήμερα ήταν η μέρα που θα πηγαίναμε στο σπίτι του Άρη με τον Πάνο. Ένιωθα πολύ ενθουσιασμένη, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος. Τώρα που το σκέφτομαι στην ουσία ο Άρης δεν έχει μιλήσει ποτέ με τον Πάνο, ακόμα και όταν ήμασταν στο Λύκειο. Είμαι σίγουρη ότι θα τον συμπαθήσει.

Ήμουν μπροστά από τον καθρέφτη του δωματίου μου και έβαζα την τελευταία στρώση μάσκαρας στις βλεφαρίδες μου. Τα χείλη μου ήταν βαμμένα με μία απαλή ροζ απόχρωση, μην θέλοντας να τα κάνω να φαίνονται έντονα. Φορούσα ένα μπλε φόρεμα, το οποίο ήταν κολλητό μέχρι την μέση και μετά κατέληγε σε αέρινο μέχρι λίγο πιο πάνω από το γόνατο.

Το κουδούνι χτύπησε και αμέσως ένα χαμόγελο δημιουργήθηκε στο πρόσωπο μου. Ήρθε ο Πάνος.

Βγήκα από το δωμάτιο μου και πήγα στο σαλόνι ανοίγοντας την πόρτα.

"Σε παρακαλώ πες μου οτι δεν έχω ντυθεί πολύ πρόχειρα. Δεν είχα ιδέα τι έπρεπε να φορέσω". Ήταν το πρώτο πράγμα που μου είπε, μόλις με αντίκρισε.

Φορούσε ένα μαύρο παντελόνι και ένα μπλε πουκάμισο με σηκωμένα τα μανίκια μέχρι τους αγκώνες. Ο τρόπος που το πουκάμισο του αγκάλιαζε το σώμα του αναδεικνύοντας τους μύες των χεριών του και του στήθους του με έκανε να έχω πολλές αμαρτωλές σκέψεις, τις οποίες αμέσως απέβαλλα απο το μυαλό μου. Δεν είναι του παρόντος για αυτά, Εύα.

"Είσαι τέλειος μωρό μου". Του χαμογέλασα και τον φίλησα στα χείλη.

Πήγα να απομακρυνθώ από τα χείλη του, αλλά το χέρι του δέθηκε γύρω από την μέση μου αποτρέποντας με, ενώ τα χείλη του αναζήτησαν ξανά τα δικά μου.

Τα χείλη του είναι πάντα τόσο ζεστά και απαλά, καθώς οι κινήσεις του είναι τρυφερές προς εμένα. Οστόσο, αυτή τη φορά δεν ήταν το ίδιο. Το χέρι του δέθηκε κτητικά γύρω από την μέση μου, ενώ τα χείλη του κινήθηκαν λαίμαργα πάνω στα δικά μου. Έκανε ένα βήμα μαζί μου προς το εσωτερικό του σπιτιού και έκλεισε την πόρτα πίσω μας με το πόδι μου, κολλώντας με πάνω της. Τα χέρια μου δέθηκαν γύρω από τον αυχένα του, απολαμβάνοντας το άγγιγμα του.

Δάγκωσε το κάτω μου χείλος και του έδωσα πρόσβαση για να ενώσει την γλώσσα του με την δική μου. Το φιλί μας ήταν παθιασμένο και οι γλώσσες μας κινούνταν συγχρονισμένα μεταξύ τους, κάνοντας την ανάσα μου να βγαίνει πιο βαριά. Απομακρυνθήκαμε για να πάρουμε ανάσα.

"Θα με τρελάνεις με αυτό το φόρεμα". Τον άκουσα να λέει μέσα από τα δόντια του και γέλασα.