Κεφάλαιο 36

3.2K 107 85
                                    

Κοίταξα μια τελευταία φορά την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη. Φορούσα ένα κολλητό τζιν και ένα άσπρο κορμάκι. Αποφάσισα να φορέσω τις μαύρες μου μπότες που κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της γάμπας μου, καθώς ο Χριστόφορος μου είχε πει καλύτερα να μην φορέσω πάνινα ή παπούτσια που μπορούν να λερωθούν εύκολα. Τα μαλλιά μου τα είχα αφήσει ανάλαφρα να πέφτουν στους ώμους μου.

Δεν έχω ιδέα που ήθελε να με πάει και αυτό με συνάρπαζε ακόμα περισσότερο.

"Θέλω να σε πάω κάπου σήμερα". Μου είπε, ενώ καθόμασταν στο παγκάκι στο προαύλιο του σχολείου.

"Που;". Τον ρώτησα.

"Είναι έκπληξη. Είμαι σίγουρος ότι θα σου αρέσει. Δεν χρειάζεται να ντυθείς επίσημα ή κάτι τέτοιο. Να φοράς βολικά ρούχα και γενικά να είσαι ο εαυτός σου. Και καλύτερα να φορέσεις παπούτσια που να μην λερώνονται εύκολα". Με συμβούλεψε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

Κατέβηκα τις σκάλες και έγραψα σε ένα χαρτί ότι έχω βγει με τον Χριστόφορο αφήνοντας το πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, σε περίπτωση που αργήσω να έρθω σπίτι.

Το κινητό μου δονήθηκε και το άνοιξα βλέποντας μήνυμα από τον Χριστόφορο.

Από Καυτό Μωρό:
Σε περιμένω έξω.

Έκλεισα το κινητό και αφού σιγουρεύτηκα ότι δεν έχω ξεχάσει τίποτα, βγήκα έξω. Ο Χριστόφορος με περίμενε μέσα στο αυτοκίνητο του. Με το που τον αντίκρισα μου χαμογέλασε και με χαιρέτησε με ένα νεύμα. Έκανε πολύ κρύο έξω.

Περπάτησα γρήγορα και μπήκα μέσα μέσα στο αυτοκίνητο του. Σε αντίθεση με έξω, μέσα στο αυτοκινήτου του Χριστόφορου ήταν αρκετά ζεστά, λόγω του κλιματισμού. Αμέσως οι μυς μου χαλάρωσαν και βολεύτηκα στην θέση του συνοδηγού. Ο Χριστόφορος μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και ύστερα ξεκίνησε το αυτοκίνητο.

"Μόλις σου έστειλα μήνυμα". Με πληροφόρησε.

"Το ξερώ. Το είδα ακριβώς πριν βγω έξω". Του απάντησα.

Τον βλέμμα του συνοφριώθηκε για λίγο, πριν ξαναμιλήσει.

"Περίεργο γιατί δεν μου ήρθε ειδοποίηση ότι μου απάντησες".

"Μα δεν σου απάντησα". Γιατί το θεωρεί τόσο περίεργο;

"Αα δηλαδή με απωθείς;". Με ρώτησε παιχνιδιάρικα και προσπαθούσε να μείνει σοβαρός, αλλά μπορούσα να διακρίνω το χαμόγελο του, από τον τρόπο που γυάλιζαν τα μάτια του.

I'm sorryDonde viven las historias. Descúbrelo ahora