I'm sorry

Κεφάλαιο 64

"Χριστόφορε λυπάμαι. Αλλά ο χρόνος μας τελείωσε". Ψέλλισα και το βλέμμα του σοβάρεψε.

"Δεν μπορείς να λες κάτι τέτοιο Εύα". Η άρνηση στο βλέμμα του ήταν φανερή.

Αγκάλιασε τα μάγουλα μου με τα χέρια του και έσμιξε τα φρύδια του.

"Κι όμως μπορώ Χριστόφορε. Ήρθα εδώ για να δώσω ένα τέλος στην σχέση μας. Πλέον είμαι με τον Πάνο και με κάνει χαρούμενη". Τον κοίταξα στα μάτια.

Το κλάμα μου πλέον είχε μειωθεί, αλλά το σώμα μου ακόμα έκανε τακτικά σπασμούς από την ένταση που ένιωθα. Ό,τι μου είπε ο Χριστόφορος να με έκανε να δω τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Ηταν πολύ θλιβερό το γεγονός ότι περνούσε κάτι τέτοιο ο Χριστόφορος σε τόσο μικρή ηλικία. Ήταν σε ευάλωτη κατάσταση και δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Στην θέση του ούτε και γω δεν ξέρω πως θα το διαχειριζόμουν όλο αυτό. Αλλά σίγουρα θα προσπαθούσα να κάνω ότι ήταν εφικτό για να μην επηρεαστεί η ζωή μου από τις ενέργειες δευτερευόντων προσώπων.

Πότε δεν περίμενα ότι ο Χριστόφορος θα έκρυβε κάτι τόσο σημαντικό από εμένα. Και μόνο που σκέφτομαι ότι ο πατέρας του τον απείλησε ότι θα με βλάψει κάνει το σώμα μου να ανατριχιάζει. Αλλά όλα ανήκουν στο παρελθόν. Όπως και η σχέση μας.

Κράτησε τα χέρια μου στα δικά του.

"Το να σε κάνει ευτυχισμένη είναι τελείως διαφορετικό από το να σε κάνει χαρούμενη Εύα. Είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις νιώσει ποτέ για εκείνον όπως ένιωθες για εμένα". Μου είπε ο Χριστόφορος και απομακρύνθηκα από το κράτημα του, ενώ σηκώθηκα πάνω.

"Κάνεις λάθος. Ο Πάνος είναι κατάλληλος για μένα. Είναι καλός μαζί μου και ποτέ δεν προσπαθεί να κάνει κάτι για να με φέρει σε άβολη θέση. Μπορώ να τον καταλάβω καλύτερα απ' ότι εσένα και ποτέ δεν θα μου έκρυβε κάτι όπως έκανες εσύ. Απλά είσαι πολύ εγωιστής για να παραδεχτείς ότι κάποιος άλλος με κάνει περισσότερο χαρούμενη απ' ότι εσύ".

Ο Χριστόφορος μειδίασε και σηκώθηκε πάνω.

"Μην είσαι τόσο αφελής μαζί μου Εύα. Άμα πραγματικά ίσχυαν όλα αυτά που μου λες τότε δεν θα προσπαθούσες να τον υπερασπιστείς ούτε θα τον σύγκρινες με την δική μας σχέση". Στάθηκε μπροστά μου και τον κοίταξα ξαφνιασμένη.

Ξεκίνησα να σκέφτομαι όλα όσα του είπα με ένα είδος αμφιβολίας να κρέμεται στα χείλη μου. Μπορεί όντως να μην νιώθω όπως ένιωθα με τον Χριστόφορο. Αλλά είμαστε ακόμα στην αρχή. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Σωστά;