The Wolf Princes (EXO fanfic) Book 1

CHAPTER 37

(Stephanie's POV)

Kasalukuyan nang hinahanap ng mga boys sina Daphnie at Marceline. Grabe talaga ang pag-aalala ng lahat lalo na sina Kai at Kris. Hindi man sabihin ni Kris alam kong mahal niy si Marceline. Sa ganung klaseng pagsasama nila na parang maglive-in, impossible na walang nararamdaman si Kris para sa kanya..

Sana huwag na magtagal ang paghahanap nila... Nag-aalala na kami ng grabe eh. Kinakabahan ako sa susunod na mangyayari. Haay, ang nega ko talaga, walang mangyayari sa kanila!!

*krinngggg krinngggg*

Biglang nagribg ang cellphone ko. Tinignan ko kung sino ang tumatawag. Si Quuencie pala. Agad kong sinagot ang tawag.

"Hello.. Queencie.."

"Hi, Steph.. Nag-aalala kasi ako.. Wala akong kadamay dito.." bungad sa kin ni Queencie.

"Ako din kaya... Haay, di ko maiwasan na mag-alala girl!!"sabi ko sa kanya..Napaupo ako sa katabing upuan para medyo kumalma..

"Magiging maayos naman siguro sila diba??" tanong sa akin ni Queencie..

"Oo... " pagaassure ko sa kanya.

Alam kong magiging maayos kang sila pero bakit sobrang kunakabahan naman ako sa mangyayari!! Bakit?? Ayaw ko talagang maging nrga pero di ko maiwasan na mag-isip na maaaring may masamang mangyari..

Tinapos ko na ang pag-uusap namin ni Queencie.. Haay, Nahiga na lang ako sa kama at kinuha ang isang unan at niyakap yun... Sana okay lang si DO. Ayaw kong may mangyaring masama sa kanya pati na rin sa ibang kasama niya.. Lumalalim na ang gabi.. Hindi pa rin ako nakalatanggap ng tawag.. What might happen??? Napapikit na lang ako.. Susubukan ko na lang matulog. Baka sakaling paggising ko bukas nasa tabi ko si DO at maayos na ag lahat..

(Mikee's POV)

"bakit ba kasi sinama nila si Mimi??" kanina pa tanong ni Hyun Kyo.. Ay nakakairita din ang koreanang toh ha!! Hindi ko naman siya masisisi dahil wala siyang alam sa nangyayari.

"Hyun Kyo, relax. Walang mangyayaring masama okay.." pagpapahinahon ko sa kanya. Nagiging wild kasi eh!

"Uhm.. girls, mama ni Mimi, tumatawag.. himahanap si Mimi.." biglang singit ni Kelsy sa usapan..

Oh jeez!! Rason lang namin magkakaroon ng slumber party!! Paano kaya namin sasabihin kung nasaan si Mimi??

"Akin na!!" sabi ko na lang.

Inabot niya sa akin ang phone na hawak niya. Sa totoo lang kinakabahan ako sa isasagot ko!! Hay..

"H-hello po??" umpisa ko.

"Hello, dear, si Mimi ba toh??" tanong ng mama ni Mimi.

"Ahm.. Si M-mimi po kasi uhm.. lumabas lang saglit pumunta ng seven eleven at bumili ng pagkain, tita.." sagot ko na lang.. D naman kasi namin pwedeng sabihin na 'Tita, sumama si Mimi sa paghahanap sa dalawa naming kaibigan dahil sa dalawang vampires na ginawa din siya bilang vampire din..' duh!!

"Ahh.. Naku, maybe nakakaistorbo na ako sa inyo.. Sige, ayos lang.. Kinakamusta ko lang siya.. Pakisabi na lang na tumawag ako ha.." yun na ang huling sinabi ng mama ni Mimi saka pinatay na yung tawag.

"Bakit niyo sinabi yun??" oh.. Nakalimutan ko si Hyun Kyo!!

"Excuse??" sagot ko.

" Excuse?! Eh nasan ba kasi si Mimi??!! Bakit ba siya sumama sa mga boys?! " galit na si Hyun Kyo niyan.

"Uy, Kim!! Tumigil ka nga . Hindi mo maiintindihan ang lahat okay kaya chill... Basta yung importante lang, magiging maayos ang lahat.." sabi ni Kelsy.

Kasi naman eh!! Sa aming magbebestfriend si Hyun Kyo lang ang walang alam sa nangyayari.. Haay.. Lumabas muna ako sa terrace para makalanghap man lang ng hangin.

Alam ko mapanganib ang mission nina Baekhyun. Kakalabanin nila ang isang gang plus isang psychotic vampire na hunter na si Elisha. Pero naniniwala ako sa sinabi niya sa alin bago sila umalis. Everythibg will be fine Yeah, panghahawakan ko ang sinabi no Baekhyun. Everything will be fine.

(Daphnie's POV)

Nakaupo lang ako sa isang tabi ng madilim na kwarto na ito nang pumasok ulit si Elisha. Hindi ko pinansin ang presence niya per di ko iyon nagawa ng lubusan dahil a sinabi niya.

" Papunta na dito sina Kai para iligtas ka.. Be ready na. " papunta na sila?? Hindi nil dapat ginawa yun!! Isang patibong lang ang lahat!!

Yun lang ang sinabi niya at agad na lumabas.. Wala na akong magagawa. Napapagod na ako dito. Nanghihina na rin ako. Parang mauubos na lahat ng lakas ko sa loob ng silid na ito.

Paano kaya ako makakaalis dito??I Wala man lang kahit aobg daanan dito kundi ang nakakandading pinto.. Napatingin ako sa may kisame.. Alam kong plywood lang ito kung kaya susubukan ko iting butasin. Sumampa ako sa may higaan ko para maabot ang ceiling dahil hindi naman ito mataas. Gamit ng natitira kong lakas ay sunubukan ko na siran yung kisame. Pero first try ko pa lang fail na ako. Matigas dn pala ito kahit papano.

Naghanap ako ng bagay na pwedeng sumira sa pesteng kisame na ito!! Ito lang ang alam kong labasan.. Tinignan k sa ilalim ng higaan ko.. May nakita akong isang metal pole. Meron pala nito dito?? Nagmadali kong kinuha toh at ginamit para masira ang kisame. Pumili ako ng medyo nabubulok na parte at saka sinimulang sirain ito gamit ng poste..

Pinukpok ko nang pinukpok hanggang sa masira ito.. Mabuti na lang at medyo bulok na yung kisame kaya madali kong nasira agad. Kailangan ko nang magmadali kasi baka anytimebumalik na diro si Elisha o kahit sino sa mga kampin niya.

"Ahh.. Please masira ka na!" inis kong kinausap yung kisame. Yeah, nababaliw na nga ata ako..

Binayo ko pa ng binayi hanggang sa masira at magcreate ito ng butas.. Now, kailangan kong umakyat jan..

Tumapak ako sa header ng kama kase diba mataas yun at kapag nakatapak ako dun abot na abot ko yung kisame. Hindi ko alam kung saan pa ako kumuha ng lakas pero nagawa kong makalusot sa butas sa kisame.. Mabuti na lang at magaan ako. Nilibot ko ang tingin ko.. Tama nga ang hinala ko na may labasan dito.. Gumapang lang ako hanggang sa makarating sa butas. Tinignan ko kung anobg meron sa baba nun. Tambakan!!

"Hay, nandidiri na ako ngayon dahl sa mga alikabok pero sige, gagawin ko to para makatakas ako." kinausap ko na lang ang sarili ko.

Tumalon ako dun. Nilibot ko agad ang tingin ko sa paligid. Nakita ko ang isabg bintaana na halos wasak na.. Yes!! Daanan palabas, pero kailqngan ko pa ring mag-ingat. Baka may bakabantay jan.

Sumilip muna ako sa labas kung may mga kampon ni Elisha ngunit wala naman akong nakita..

Nagmadali na akong lumabas at tumakbo patungo sa masukal na kagubatan. Tumakbo lang ako kahit di alam kung saan papunta. Kailangan ko lang malayo sa lugar na yun.

Tumqkbo labg ako nang tumakbo hanggang sa makarating ako sa isang patag na lugar. Nasaan na ba ako?? Naman!! Nakaalis na nga ako kina Elisha, ngayin problema ko naman kung saan pupunta.. Patag nga kasi ang lugar at hindi ko alam kung saan papunta dahil wala aobg makita na kahit na ano dito.

Napatibgin na lang ako sa kalangitan.. Madaning bitwn.. Siguro naman ay darating sina Kai. Alam ko na darating sila.

"Kai, please save me.." Yun na lang ang bulong ko sa sarili ko bago naglakad kung saan... Yung inportante ngayon ay maigtas ako.