CHAPTER 47

500 17 0
                                    

Late UD. Hope you understand.. ^^

************

(Suho's POV)

"SINABI NIYA YON!!!???"

"Shhh.. Baka marinig ka. Ikaw talaga. Oo. Pero di ako pumayag." I said.

After nung sinabi sa akin ni Mimi kanina sa kwarto, pinagpahinga ko na siya at lumabas na. Pinuntahan ko kaagad ang iba naming kasama na naiwan dito sa lair at kinwento yung sinabi ni Mimi.

"Kahit ganu na si Mimi, we cannot kill her for our own good."

"Alm namin yun. Know what? Bakit di na muna natin hanapin si Sehun. Kanina pa siya nawawala. Baka hinahanap na yun ni Mimi."

"Ako na hahanap sa kanya. Samahan mo ko Chanyeol."- Luhan

Kinuha lang ni Luhan ang kanyang jacket saka umalis na sila ni Chanyeol. Ako na lang ulit ang magbabantay sa kanya.

(Luhan's POV)

Papunta kami ni Chanyeol sa gubat da likuran lang ng lair. Alam kong nandito lang si Sehun. Kilala ko na siya kaya alam ko kung saan siya nagpupunta. Hindi naman masukal ang gubat. Madaming kahoy lang siya.

"Sehun!!!" Tawag namin ni Chanyeol habang naglalakad.

"Nasaan na kaya siya??" - Chanyeol

Hindi ako agad nakasagot. Alam kong nandito lang siya pero iniisip ko kung saan bahagi siya ng gubat.

"Luhan, baka nasa lawa siya." Biglang sabi ni Chanyeol. Tama siya. Baka nasa lawa nga si Sehun. Madalas nagpupunta yun dun pag nag-iisa. Mabilis naming tinahak ang papunta sa lawa. Nasa gitna kasi ito ng gubat.

Nang makarating kami dun, tama nga ang hinala namin. Nandun si Sehun. Nakaupo at...

Umiiyak.

Hindi ako sanay na makita siya na ganun. Nakakaawa tuloy siya. Alam kong sobrang nahihirapan na siya sa sitwasyon niya ngayon.

"Sehun.." Chanyeol called.

Hindi pa rin siya tumatahan. Naalala ko tuloy nung time na iniwan niya si Mimi dahil nalaman niyang isa siyang Wolf Prince. Ganito din siya umiyak nun.

"Anong ginagawa niyo dito? Pwede bang iwan niyo kong mag-isa??" He asked.

"Naisip naming hanapin ka kasi kanina ka pa di bumabalik saka... hinahanap ka ni Mimi." Napatingin siya sa akin nung sinabi ko pangalan ni Mimi.

"G-gising na siya??"

Tumango lang ako as an answer. Bakas pa rin ang lungkot sa kanyang mata kahit na alam niyang nagising si Mimi.

"Tara na. Bumalik na tayo." Pagaaya ni Chanyeol.

Sumunod naman kami. I know how Sehun wanted to see Mimi. Makausap siya at mayakap siya.

**********

(Daphnie's POV)

"Ikaw na lang ba ang bahala sa mama ni Mimi??" Tanong sakin ni Kai nang makarating sa harap ng bahay namin.

"Oo. Ako na lang mageexplain." I said.

"Sige. Pasok ka na." I smiled before nodding at niyakap ko siya ng mahigpit. Hinalikan niya ako sa ulo bago kumalas.

"I love you." He said.

"I love you too." I replied saka na sya umalis.

I sighed bago pumasok. Everything is done. Pero bakit ganito? Mahirap pa din. Malungkot.

The Wolf Princes (EXO fanfic) Book 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon