The Wolf Princes (EXO fanfic) Book 1

CHAPTER 49

Last 2 chapters na ang ipopost ko. Sorry dapat last 4 chaps kaso baka natagalan kaya agad2 nato. Malapit nang matapos to pero may part 2 pa naman. yung normal life na nila yun. ^_^ Then d ko na itutuloy yung Amane:Spirit Huntress kasi uunahin ko yung Friendzone at The Club Princess' Diaries.. xD hahaha

Sige. Here is the UD. Pasensya walang dedic. Phone lng ginamit ki. Pag nagonline ako pwamis magdededic nako.. xD

**********

(Starting this chapters onwards will be on Third Person's POV)

Nagwalk-out si Daphnie dahil sa sinabi ni Kai. Hind niya aakalain na suportado nito ang desisyon ng kaibigan na magsakripisyo ng buhay. Is he out of his mind. Papayag siya na patayin ni Sehun si Mimi??

"Daphnie!! Lets talj. Huminahon ka muna!!" Pigil ni Kai pero mukhang ayaw paawat ni Daphnie.

"Tell me!! Bakit ganun ang naging desisyon mo?! I dont get you!! You should oppose that!!" sigaw nito sa kanya. Halos maiyak na din siya dahil dun.

"Listen. Its the least we can do!"

"Pero hindi dapat ganun! She already risked her life! Hindi ka ba naaawa sa kanya??"

"Naaawa ako sa kanya. Sobra. Alam ng lahat yun. Gusto niyang mangyari yun. She wants that to happen. Kaya yun na lang ang mabibigay namin. The satisfactory. Yung magawa namin ang gusto niya. Do you get me?" He said.

Something strucked her. Tama si Kai pero di niya maiwasan na malungkot para sa kaibigan. Nasasaktan siya. Silang lahat.

"Im sorry, Daphnie. Ayoko din gawin to but we should!" Sabay hug kay Daphnie ng mahigpit. Napaiyak na lang si Daphnie.

"Pasok na tayo. Medyo dumidilim na." Pagaaya ni Kai.

Pumasok na sila at Daphnie at Mimi. Nadatnan nila ang ibang kaibigan nila na nag-aaway. Chanyeol and Hyun Kyo, Mikee and Baekhyun, Kelsy and Luhan. Masama ang loob nila sa nalaman.

"Did I said something wrong?? Dapat ba di ko na yun sinabi??" Daphnie heard what Karllyn said. Lumapit siya dito.

"No. Its okay. Okay lang na sinabi mo. Though it hurts to know." Napayuko si Karllyn sa sinabi ni Daphnie. She feels so guilty.

Dahil sa madilim na din ay nag-uwiam na ang iba sa kanila. Para na din siguro maging less crowded ang lair at makapagpahinga na. Lagi na lang silang lahat nandoon. Waiting for such good news to happen.

"Mikee, Im sorry. Sorry na. I know na hindi ko dapat yun itago but Im just waiting for tge perfect timing." Pagaapologize ni Baek sa dalaga. Pero parang wala itong narinig.

Ganun din ang ginawa ni Chanyeol. Pero nagdesisyon na lang si Hyun Kyo na umalis at umuwi na. Masyado nanaman daw mating nangyari. Mabuti at napaamo na ni Luhan si Kelsy. Tahimik lang ang buong lair nang bumalik ang mama ni Mimi.

"Ahh.. good evening. Nasaan ang iba??" She asked in a low tone.

"Umuwi na po tita." Kelsy said.

"Ahh siya nga pala. Dinala ko ang kapatid ni Mimi. Gusto niyang makita ang ate niya."

"No problem po. Pumasok na lang kayo sa kwarto niya. Nandoon din si Sehun" sabi ni Baekhyun.

"Sige. Isa pa pala, nagdala kami ng pagkain para sa inyo." Ngumiti ito ng tipid saka nilagay ang pagkain sa isang mesa. Sakto din nun, ay pumasok ang kapatid ni Mimi.

Tahimim lang itong pumasok at tumakbo sa kinalalagyan ng mama niya. Hindi din ito nagsasalita. Kita din ang lungkot sa mga mata nito. Matapis nun ay pumasok na sila sa kwarto ni Mimi at nadatnan si Sehun na nakatabi at nakayakap sa dalaga.