••My girlfriend's Brother••[COMPLETED]

+4+

Өглөөний нар нүд сохлох нь уу гэлтэй Жэхигийн нүдэн дээр тусах ч тэрээр сэрэх шинжгүй унтана.

Юнги ч эртлэн босон Жэхигийн ачааг машиндаа ачин өглөөний цайгаа ч бэлдээд амжив.

Юнги: Жэхи босоорой

Жэхи: Мммм

Юнги: Жэхи хурдан бос

Жэхи: 5хан минут

Юнги: Мин Жэхи!!!

Жэхи: Та яагаад байгаа юм бэ? Бүр айчихлаа байна.

Юнги: Хурдан босоод явахдаа бэлд би ажилтай.

Жэхи: За л даа за

Жэхи уурлангуй босон нүүр гараа угаачихаад Юнгигийн бэлдсэн өглөөний цайнаас хам хум идсэн болоод хувцаслалаа.

Юнги байж ядах ч аль болох тайван байхыг хичээн Жэхигийн хөдөлгөөн бүрийг алгасалгүй харан зогсоно. Жэхиг бэлэн болсныг харан бага зэрэг инээн гэрээсээ гарлаа.

Жэхигийн шинэ байр нь хуучин гэрээс нь нилээдгүй хол учир тэд 2,3 цагийн дараа л нэг юм очлоо.

Жэхигийн санаа зовнилт алга болон шинэ гэрээ сониучирхах зан нь түүнийг ялсан бололтой ачаагаа зөөн гэрээ тойруулан харсаар үлдлээ.

Юнги гэртээ яаран ирээд зоорь луу гаа ороход Жимин болон өнөөх бүсгүй хоёул сэрэн хүлээснээсээ мултрах гэж оролдож байлаа.

Юнги санаа амарсан аятай хөнгөхөн инээгээд өрөөний шургуулганаас нарийн хутга гаргаж ирэн ардаа нуугаад тэр хоёр луу аажим дөхлөө.

Юнги: Та хоёр зугаатай байсан бололтой гэтэл би хэн нэгэнд мэдэгдчих вий гээд сандарч л байдаг. Энэ чинь шударга бус шүү дээ

Жимин: мммммм *бөглүү авиа гаргах*

Юнги: Тэгэхээр *эмэгтэй рүү дөхөх* хэрэггүй нэгнийг нь зайлуулах нь зүйтэй байх.

Юнги ингэж хэлсэн даруйдаа өнөөх эмэгтэйн урд өвдөглөн суугаад хутгаа хоолойнд нь зоочихов. Эмэгтэйн нүд томрон авиа ч гаргаж чадахгүй сарвалзана.

Юнги инээмсэглэн хутгаа эргүүлэхэд эмэгтэйн цус садран гол горхи шиг л урссаар түүний цус юүлэгдэж дууссан бололтой царай нь цонхийн хөдөлгөөнгүй болсон байлаа. Түүний амь тасарсан бололтой…

Энэ бүхнийг харж хэвтэх Жиминий нүднээс нулимс дуслах ч ямар нэг чимээ гарсангүй. Магадгүй тэр айж байгаа бололтой.

Юнги Жимин рүү харж жуумалзан "Түүний цусыг амталмаар байна уу?" гэхэд Жимин толгой сэгсэрлээ.

Юнги: Уг нь чамд таалагдах ёстой юм сан.

Юнги үнэхээр тийм гэхийн аргагүй гажиг царай гарган сэтгэцийн өвчтөн шиг инээж байснаа Жиминд дөхөн амных нь скочийг хуу татахад Жиминд их өвдөлт ирсэн бололтой ярвайн нулимсаа дуслуулахад Юнги түүний нулимсийг долоон инээгээд өнөөх эмэгтэйн цусыг гараараа арчин аваад Жиминий ам руу чихчихлээ.

Жимин тийчигнэн амаа жимийх ч Юнги түүний амыг хүчээр нээн гараа аманд нь хийхэд Жимин огин бүлтгэнэхэд Юнгигийн сэтгэл ханасан бололтой түүний амнаас гараа аван долоож үзчихээд газар нулиман "Заваан юм" гэчихээд хаашаа ч юм бэ алхав.

Магадгүй тэр гараа цэвэрлэж байгаа бололтой. Харанхуй өрөөнд түүний бие уусан алга болж хаана байгаа болон юу хийж байгаа нь үл мэдэгдэнэ.

Жимин ирээдүйд юу тохиолдох талаар бодон айх ч түүний нэн тэргүүнд хийх зүйл нь Юнгигийн үгэнд орох гэдгийг сайтар мэдэж байлаа.

Юнгигийн төрх ахин тодроход Жимин амьсгаагаа түгжин түүний дараагийн үйлдлийг тааж ядан салгална.

Юнги: Өлсөж байна уу?

Жимин: Юу?

"Тэр сая юу гэсэн бэ? Би зөв сонссон гэж үү? Ийм садист гажиг амьтан ийм зүйл асууна гэж үү?"

Юнги: Би хоёр дахь удаагаа хэлэхгүй… хариултаа хэл

Жимин: Ө-ө-лсөж ба-йна

Юнги: Би ч бас

Жимин: Т-т-э-г-ээ-д

Юнги: Чамайг идчих үү?

Жимин: Ю-ю-

Юнги: Тоглож байна

Жимин: Хүүү *амьсгаагаа гаргах*

Юнги: Амаа жимий

Жимин: *жимийх*

Юнги: Овоо дуулгавартай юм гээч хэмээн хэлээд Жиминий амыг ахин скочикдлоо.

Юнги: Намайг ирэх хүртэл битгий үхчихээрэй!!!!