YASAK ELMA

YASAK ELMA 10.BÖLÜM

Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmaya arsızlık etmeye utanmıyordu. Lügatında bu kelimelerin barındığını bile zannetmem. Az önce yaptığı olağanmış gibi bana tecavüz etmesi sıradan bir şeymiş gibi davranıp konuşmaya canımı yakmaya devam ediyordu.

"O kadar kötü değildi hadi ama yapma sende alışırsın zevk almaya bak."

İtekledim böyle konuşmasına tahammül edemiyordum. Böylesine kötü bir insan nasıl olabilirdi. Odadan çıkacaktım kolumdan tuttu

"Nereye?"

"Su içeceğim. İzninle.!"

Cevap vermeden banyoya girdi aşağı indim ilacı mutfağa saklamıştım hamile kalmayı asla istemiyordum birde bunu kaldıramazdım ilacımı içtim. Ağlamamı durdurmak istiyordum ama benim için öylesine zordu ki içimde ellerimi hissettikçe ölmek istiyorum bana dokunduğunu öptüğünü... akan damlaları sildim yukarı çıkacaktım.

"Gelin Hanım."

Sevinç Hanımın sesiydi aman ne güzel bir o eksikti oğlu yetmiyormuş gibi. Başıma karabasan gibi çöküyordu biri olmasa diğeri.

"Hayırdır artık akşamları bile doğru dürüst yüzünüzü göremez olduk."

Gülümsedim.

"Yemeklere iniyoruz ya Sevinç Hanım."

Gözlerini devirdi.

"Oğlum önceden bizimle iki lafın belini kırardı konuşurdu ama artık yanımıza bile gelmiyor acaba neden?"

Yeter oğlunun iğrenç yüzünü görmeye çok meraklıyım sanki. Keşke her gün sizinle olsa da o narsist manyak oğlunu görmesem

"Bilmiyorum Sevinç Hanım oğlunuza sorun." Dedim

Hızlıca merdivenleri tırmanırken arkamdan "Saygısız." Diye bağırdı duymak istemiyordum hepsinden bu evden nefret ediyorum. Hızlı adımlar atarken biri kolumdan yakaladı Savaş sandım ve refleksle kendimi korumak için yüzümü kapadım.

"Aslı."

Arkamı döndüm. Yüreğim ağzıma gelmişti ve neyse ki Barıştı.

"Barış."

Bana baktı yine o baştan aşağı süzme işlemini yaptı.

"Ne oldu sana."

Ağlamamı bastırmak için nefesimi tuttum sakin kalmalıydım ağlamamalıydım... Kendime engel olamayıp göz yaşlarım akarken Barış koluma dokundu.

"Ne oldu Aslı neden ağlıyorsun.?"

Biran düşündüm acaba bilmiyorlar mıydı abisinin ya da oğullarının bu derece hastalıklı bir manyak olduğunu. Barış gözlemlediğim kadarıyla normaldi ama Savaş'ta bir şey vardı böylesine saldırgan ve acımasız olması küçükken yaşadığı bir travmadan dolayı olabilirdi ya da biri küçükken onu istismar etmiş olabilirdi ya da sadece hastalıklı bir manyaktı bilmiyorum. Kafamı kaldırdım dakikalardır benden cevap bekleyen Barış'a gelişigüzel yalan söyledim.

"Ben şey az önce Sevinç Hanımla karşılaştık biraz üzüldüm."

Elimi tuttu bu kez avuç içi sıcacıktı sanki bu ailen biri değildi elini tutup "Beni kurtar buradan." Demek istiyordum.