Tek Bölümlük Hikayeler

Aşk'ı Tanımak!

Selam.

Uzun zamandır yazmıyordum.

Bir kaç gün önce aklıma geldi ve yazmaya başladım. Pek bağlayamadım sanırım bilmiyorum.

Beğeni ve  yorumlarınızı bekliyorum. 

Keyifli Okumalar :)

Hayatımın o gün değişeceğini, önüme uzun ve yeni bir yol açacağını,buna sebep olan kişinin varlığıyla var olacağımı tabi ki bilemezdim.

●○●○●○

Çalıştığım kitapçıdan çıkmış otobüs durağına yürüyordum.

Hava bulutluydu ve yağmur hafiften yağmaya başlamıştı.

Montumun şapkasını başıma geçirip, evlerin arasından geçerken sokaktaki insanlara bakıyordum.

Bir an dünyam sarsıldı ve bir kol tarafından kenara çekildim.

"Hanımefendi bakın lütfen bana yardım edin peşimdeki adamları atlatmam gerek."

Şapkadan gördüğüm kadarıyla iri cüsseli, kaslı bir erkekti. Beni kenardaki duvara yaslayıp yüzüme eğildi.

"Sen kimsin!"

Yaşadığımız zaman diliminde, durduğumuz biçimde bu soruyu sormam başlıca bir aptallıktı ama zaten akıllı olduğum söylenmezdi.

"Benim kim olduğum önemli değil. Sadece bana yardım edin ve şu adamları buradan gönderin!"

Kafasını eğip yüzüme yaklaştığı sırada tüm hücrelerim dondu ama aynı zamanda harekete geçti.

"Geldiler mi?"

Nefesi yüzüme vurmuştu.

Şaşkınlıkla ve adını koyamadığım garip bir duyguyla yüzüne baktım.

Kelimelerin yetersiz kalacağı bir güzellikte yüzü, insanın aklını başından alacak kadar derin yeşil gözleri vardı.

Sanki bir an tüm dünya durdu ve biz kaldık. 

"Göremiyorum! "

Kafasını biraz daha aşağıya eğip boynuma yaklaştırdı.

O sırada peşinde olduğunu düşündüğüm adamlar tam önümüzden geçiyordu.

"Baksana bi!"

Bedenim korkuyla titredi.

"Bir adam geçti mi buradan koşarak?"

İçimden bu mu deyip boynuma yaslanmış adamı göstermek gelse de bir tarafım beni şiddetle sarstı.

"Aşağıya doğru gitti de."

Nefesini kulağıma vererek konuşan bu yabancı içimdeki buzdan kristalleri tek bir hareketle eritti.

"Ev-et şey aş-ağıya doğ-ru gitti."

Anın verdiği heyecan mı, korku mu ne desem bilemiyorum ama beni hayli bocalatmıştı. Karşımdaki adam bana garip bir ifadeyle bakıp aşağıya doğru koşmaya başladı. Sanırım kekeme olduğumu düşünüyordu. 

◇◆◇◆◇◆◇◆

"Olmadı dediysem olmadı niye üsteliyorsun ki Yağmur? "

"Kızım çok yarıda kaldı ya, bak eminsin değil mi?"

"Emin değilim, Zeynep'im canım,hadi ben kaçtım. "

Olaydan iki gün sonra bize gelen Yağmur'a -hangi akla hizmet yaptığımı bilmiyorum- olayı anlatmıştım.