Perfect Beat

29

SEB'S POV

"Bakit mo 'to ginagawa? Para saktan ang sarili mo o magmukhang superhero kay Cassey?!" She pointed her index finger in my chest.

Inalis ko naman ito agad ng kamay ko at tsaka siya tinignan ng masama.

Tinalikuran ko siya at nagsimula na akong humakbang.

"Tinatanong kita. Alam naman nating lahat diba? Alam naman nating parehong unti-unti ng nahuhlog si Cass kay Mike di ba? At alam din nating kung hanggang saan na lang lahat ito?"

She pissed me. "Gusto ko si Cassey. And I don't want her to be hurt by that stupid Mike."

"So, you're really planning na sabihin sa kanya ang totoo?"

"Kung yun ang paraan para di na siya umasa at masaktan pa, bakit hindi?"

"Don't you even think na pag ginawa mo yun hindi siya masasaktan. Masasaktan siya Seb. Sobrang masasaktan siya. At hindi lang siya ang sinaktan mo,sasaktan mo rin si Mike dahil sa ka-selfishan mo. Cassey wouldn't be yours hanggang nandito pa si Mike."

"BAKIT? Saan pupunta si Mike?"

For God's Sake!!!

Bigla siyang nilingon ni Mich.

"Ahh. Wala. Sabi ko kasi hindi ka makaka-on air hanggang nandito pa si Mike. You know. Kailangan mo siyang asikasuhin dahil noon pa man siya na ang knight in shining armor mo,di ba?"

"Oo."

"Sige. I have to go. Ako na lang muna mag-oon air ng programa mo."

She smiled at me. "Thank you talaga,Seb. Thank you ng marami."

"No prob!!" saka nagsalute na ako at lumabas ng hospital.

CASSEY'S POV

"So, kumusta na siya?" tanong sakin ni Mich habang  nakaupo kami sa long chair sa hallway.

"Tulog pa siya. Pero sabi ni Doc. He's already fine."

Pinatong niya yung kanang palad niya sa lap ko.

"Mahal mo na siya?"

"Anong klaseng tanong yan?"

"I'm asking you, seryoso to. Mahal mo na ba si Mike?"

I didn't get the word but I think I am more than attracted to him.

"Pag sinabi ko bang oo maniniwala ka."

Tumango siya.

"Oo, Mich. Mahal ko na siya."

Yinakap niya ako bigla. Hindi ko siya maintindihan.

"Pakatatag ka ah. Wag ka na magpapaloko ulit. Mahalin mo ng sobra ang sarili mo bago mo mahalin ang iba ng sobra. Ayokong masasaktan ka ulit. Ayokong iiyak iyak ka ah. Wala pa naman na ako. Kayo na lang ni Bakla."

Bigla akong kumalas sa yakap niya. "Aalis ka? S-saan ka pupunta?"

"Oo. At the end of the sem, pupunta na ako ng London para harapin si Ate."

"Alam na ba to ni Carlito!"

Tumango siya habang tumutulo ang luha. Hindi ko na rin mapigilang mapaiyak.

"Mamimiss kita ng sobra,baks."

"Mas mamimiss kita. Alam mo naman kung gaano ka kahalaga sakin. Sa amin ni Carlito. Hindi man tayo ganin katagal nagkakilala, masasabi kong you're one of a kind sister."