Merhaba Maşuklar'ım...
Bir yeni bölümle daha karşınızdayım.
Keyifli okumalar dilerim. Beğenilerinizi ve yorumlarınızı merakla beklediğimi de belirtirim 🌟🌟
++++
» Zincirleri Kırma Mevzusu «
Bugün artık karneler alınacaktı. Bir haftadır adımız sevgili olsa da uzaktan yakından alakası olmayan Kaya ve ben zor bir dönemdeydik. Bunun sorumlusu ben miydim? Evet bendim. Ama olması gereken de buydu. Benim zor bir durumda tercih yapacağım seçeneğim yoktu. Bu okuluma gelene kadar sadece ailem ve ben vardım. Ama artık ailem ve Kaya vardı. İkisi arasında kalsam kimi ya da kimleri seçerdim bilemezdim. Ama bildiğim tek şey olması gerekeni yapmamızdır. Bu ayrılık bize zor gelse de bence biz üstesinden gelecektik. Yani ben öyle umut ediyorum. Umarım umduğum gibi olurdu. Olmalıydı. Olacaktı.
"Hayrola? Yine nerelere daldın?" soran Şevval'di. Umay'da karşısındaydı. Ve o da konuşmaya başladı.
"Valla Şevval sormasa ben soracaktım. Noluyoruz abi? Sen bir efkarlı, kaya bir efkarlı. Allah'a şükür içip kapıya dayanma durumunuz yokta rahatız."
"Sorma Umay. Aynen öylesiniz. Hayır yani sorsakta cevap alamıyoruz ki. Dün kaç kere uğraşsa da Arda, ağzından bir çift kelam çıkmamış Kaya'nın."
"Konuşulacak bir şey olamamasından olabilir mi?"
"Macide bari sen yapma kuzum. Biriniz artık anlatın neler olduğunu."
"Anlatılacak bir şey olsa eyvallah da. Anlatılacak bir şey yok ki kızlar. Lütfen üstüme gelmeyin. Zaten ben hazır olduğumda anlatırım. Şimdi okulda olmaz. Mesela akşam mahallede olsak olur mu?"
"Bunu söz sayarım, akşama mahalledesin. Gelmezsen bozuşuruz ona göre."
"Tamam." demiştim. Ve konu şimdilik kapanmıştı. Şükür.
Hızla geçen süreler bana çokça hızlı geliyordu. Bunun sebebi şu anda karşımda duran Kaya olsa gerekti. Bu bir haftadır sesine, yüzüne, bakışına hasrettim. Sanki iki yabancı gibi davranıyordu bana. Hiç onların grupta değilmişim hatta hiç olamazmışım gibi. Bu içimi daha fazla yakıyordu. Takmayacaktım. Onun ve kendimin iyiliği için bu gerekliydi. Hem yarın akşam benim için önemliydi. Aklımı oraya vermem gerekti. Üç aydır emek verdiğim dans kursumun son günüydü ve final performansı yapacaktık. Özel ve devlet okullarının dans bölümü hocaları Yetenekli üç öğrenciyi sınavsız kabul etmek için izleyici olarak geleceklerdi. Ve ben buna odaklansam hiçte fena olmayacaktı.
Ama karşımda bir adet okyanus gözlüm dururken bunu yapmam adalet miydi? Valla haklıydı pişman olup kapısına dayanmamak için zor duruyordum. Ve şu anda kalkıp yanına gitmek istiyordum.
Tam kalkıp gidecekken yanlarına gelen Çiğdem beni şaşırtmıştı. Hele hele birde Kaya'nın yanına oturması çileden çıkaracaktı. Bu kız hani bana abla demişti? Kardeştik? Kardeş dediğin kardeşin sevdiğine yanaşır mıydı? Olmuyordu bu yaptığı ama ha.
Bak sen birde elini koymalar falan. Eskidi cicim o taktikler eskidi. Hadi git başka kapıya.
Bak ya hala yanında. Oğlum sallasana şu kızı yanından. Sen sevmezsin böylesini. Ne demeye tutuyon yanında?
![](https://img.wattpad.com/cover/138819516-288-k759556.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
M.A.Ş.U.K. - Tamamlandı ✔️ #wattys2022
Novela JuvenilHer insanın kendinde sevmediği birşeyi vardır... Mesela ; Kimisi saçını sevmez ya saçının rengini ya da kıvırcık veya düz olmasını .. Kimisi boyunu, ya uzundur biraz daha kısa olmayı ister ya da kısadır ama biraz daha uzun olmayı.. Kimisi kilolu olm...