M.A.Ş.U.K. - Tamamlandı ✔️ #wattys2022

28.Bölüm » Dayanışma Mevzusu

Herkese Merhaba Maşuklar'ım..

Okul günlerinin son gününden herkese selam olsuun 👋

Bölümle sizleri baş başa bırakıyorum.

Beğenilerinizi ve yorumlarınızı merakla beklediğimi belirtirim. 🌟

Keyifli okumalar dilerim.

++++

» Dayanışma Mevzusu «

Çok değil, sadece 2 günde nasıl dışlanılır'ın kitabını yazacak karakterdeyim ya hu ben. Çünkü şu anda tüm grup beni dışlıyordu. Neden mi? Çok basit. 2 gün önce yazdığım mesaj ve sonucunu öğrendikleri içindi. Peki ne mi olmuştu. İşte onu kimse sormasın. Çünkü hala etkisinden çıkabilmiş değilim.

"Nasıl yazın ders çalışacağımızı söylersin ya? Ben okuldan kurtuldum diye sevinirken?"

Elbette soran Arda'ydı. Peşine Şevval konuştu.

"Hani beraber üniversite hayallerimiz vardı aşkım? Sen şimdiden ders çalışmaya başlamazsak nasıl gerçekleştireceğimizi düşünüyorsun acaba?"

Ve bu ders çalışacağımızı söylediğim yalanına sevinen tek kişi Şevval olmuştu. Sanırım o da ders çalışmak için değil üçüz kardeşlerine bakmamak içindi. Ama olsun. Diğerlerine karşı tek değildim. Bu bile benim için çok ama çok önemliydi. 

"Hadi kız ordan. Sen üçüzlerden kaçmanın yolunu bulduğundan Macide'yi destekliyorsun. Kusura bakma canım ama benim işime gelmez. Biliyorsun."

 "Haklısın Umay. Ama Bilgisayar Mühendisliği, bilgisayar yazılımları bilinerek değil, Matematik, Fizik, Kimya, Türkçe çalışarak kazanılıyor. Bilmem farkında mısın?"

"Harbi mi? Bilmiyordum. Git Allah aşkına Macide ya. Zaten kızımdan uzağım kaç gündür depresyona gireceğim."

"Ya gel bize. Ben sana ödünç veririm benim oğlanlardan."

Bu sefer konuşanda Burç'tu. Kafalar karışmış olabilir. Ben toparlayım şimdi. 

O olaylı günden, ki ben o akşama olaylı gün diyorum, işte o günden beri bizimkilerle bir araya gelememiştik. Sağ olsun Burç bir şeyler ayarlamıştı. Ve biz şu anda Burç'ların evinin bahçelik kısmındaki ki parantez açalım, bütün apartman sakinlerinin kullanımına açılmış alanı, gasp ediyorduk. Ben dışında herkes memnundu ama neyse.

"Aman senin oğlanlarına kalacağıma ölürüm daha iyi."

"Alınıyorlar ama."

"Aman alınmazlarsa hatrım kalır. Tövbe Ya Rabbim."

Deyip cık cıklarken başını masadan ters yöne çevirmişti.

"O bu değilde bence biraz düşününce mantıklı. Şevval'in de dediği gibi. Çalışmadan okul kazanmayı nasıl bekleyebiliriz ki? Aklınla bin yaşa sevgilim."

Deyip zaten omzumda tuttuğu elini sıklaştırıp beni kendisine biraz daha çekmişti. Ben sevdiğinden sanarken kulağıma gelen sesi pekte öyle olmadığını gösteriyordu.

"Bir daha evden çıkarken bana boydan fotonu atar mısın?"

"Nedenmiş o?"

"Çünkü şortunun yarısını evde unutmuşsun ya. Baksana." deyip gözleriyle açıkta duran bacaklarıma işaret etmişti.