All For You ( Drarry )

10

Harry sabaha karşı bahçeye çıkmış,gölün yanına gelip bir ağacın altına oturmuştu. Cebinden paketini çıkarıp içinden bir sigara aldı. Yakıp dumanı içine çekti ve havaya üfledi.

Gece boyu yatakta dönüp durmuştu. Onu ağlattığını bilerek uyuyamazdı. Düzeltmesi lazımdı ama nasıl?

Harry'nin gözü okuldan ona doğru ilerleyen Pansy'ye takıldı. Bu saatte Pansy neden ona doğru geliyordu? Harry bu sefer kesin bana lanet atacak diye geçirdi içinden.

"Harry ne boklar döndüğünü bilmiyorum ama Draco uyumuyor ve iyi olduğu pek söylenemez. Odada Blaise ile kalıyorlar,onu çoktan çıkardım. Draco'nun yanına git ve yediğin halt herneyse onu düzelt. Seni benim getirdiğimi söyleme ve kıçını kaldırıp beni takip et."dedi seri bir şekilde Pansy. Harry şoktan çıkıp hızlıca ilerleyen Pansy'ye yetişti.

Slytherin binasına girdiklerinde Harry ezbere bildiği odanın önüne geldi. Bir an duraksadı.

Ne yapması gerekiyordu? Kesin onu kovacaktı. Harry derin bir nefes alıp kapıyı çalmadan içeri girdi. Gürültülü bir ses çıkıp Draco'nun şokla açılmış gözlerini görünce içeri tahmininden sert girdiğini farketti.

"Ne işin var senin burada?"

"Şey, uyuyamadım."dedi Harry öylesine aklına geleni söyleyerek.

"Bu burada ne işin olduğunu açıklamıyor."

"Uyuyamadım ve uyumak için sana ihtiyacım var. Bir kez olsun beni terslemeden bana sarılamaz mısın?"dedi Harry. Draco'nun yaşadıkları ne kadar zor olsa da, Harry'nin de yaşadıkları bir o kadar zordu. Ve ona ihtiyacı vardı.

Draco ise kırgındı. Güveni de,kalbi de kırılmıştı.

"Bunu yapabilirim,ama önce sorularımı cevaplamalısın." Harry başını aşağı yukarı hafifçe salladı.

"Beni,beni hala seviyor musun?" Draco bu sorunun cevabını muhtaçtı.

"Evet."dedi Harry doğruca aşık olduğu gözlere bakarak.

"Peki neden sevmediğini söyledin? Yani,yani sorunun neydi? Sıkıldın mı? Sorun neydi? Neden beni umursamayıp birden bana geri dönüyorsun?"

"Bak,bunu sana söyleyemem. En azından şimdilik. Ama zamanı gelince anlatacağım. Ama şunu bil ki,seni her zaman sevdim ve hala seviyorum Draco. Lütfen inan bana."

Draco uzunca yeşil gözleri inceledi. Bir şeyler olduğunu biliyordu,ve ona bir kez daha güvenerek şimdilik boşverdi.

"Şimdilik inanıyorum."dedi ve kollarını koyu saçlı çocuğa doladı.

İkisinin bedeni sanki şimdi tamamlanmış bir yapboz gibiydi. O kadar özlemişlerdi ki birbirlerini,sanki bu an yaşanmasa ölecekmiş gibiydiler.

Draco karşısında bedenin sıcaklığına bir daha hiç kavuşamayacağını düşünmüştü. Ama yanılmıştı. Ve bu yanılmadan gayet memnundu.

Harry ise o yanındayken o kadar da çaresiz hissetmiyordu. Draco Harry'nin gücüydü. Ve hiç şüphesiz en büyük ayakta kalma sebebi.

Beklenen bölüm! Umarım beğenmişsinizdir 🌻✨