All For You ( Drarry )

0.6

Gökyüzü bütün güzelliği ile geceyi yaşıyor, yaşatıyordu.

Harry Draco'nun saçlarını nazikçe okşarken bu anın biteceği ve tekrardan boşluğa düşeceği hissi ile başa çıkmaya çalışıyordu.

Draco ise uyumamak için elinden geleni yapıyordu. İyice mayışmış, vücudunun neredeyse hiçbir yeri tutmuyordu. Fakat bu anın gerçekliğini kanıtlayabileceği tek şey saçlarındaki ellerdi ve uyuyupta bu hissi kaçırmak istemiyordu. Ama yavaş yavaş yenik düşüyordu gözlerine,bu yüzden saçlarındaki eli tuttu.

"Dur,uyumak istemiyorum."dedi ve doğrulamaya çalıştı. Harry onun kalkmasını engelledi ve yanına uzandı.

"Günlerdir uyuyamıyorum,beraber uyuyalım mı?" Harry'nin yumuşak sesini bir daha hiç duymayacağını düşünmüştü Draco,fakat hayat onu sürekli yanıltıyordu. Bu sese karşı nasıl olumsuz bir şey söylenebilirdi ki?

Draco itiraz etmeden kollarını Harry'a sardı. Harry de aynı şekilde sarıldı vücuduna sarılı kollara. Draco huzurlu bir huzursuzlukla gözlerini kapadı ve her nefesini elinden geldiğince derin çekti. Herzamanki ev kokusuyla harmanlanan sigara bile onu rahatsız etmiyordu.

Harry ise onun uyumasını bekledi, içine işleyen aynı huzurlu huzursuzlukla. Düzenli nefeslerini dinlerken günlerdir harap olmuş bedeni,ruhu biraz daha toparlanıyor gibiydi. İhtiyacı olan tek şey buydu çünkü, Harry bunun başından beri farkındaydı. İhtiyacı olan her şey, kollarının arasındaydı. Kısa süreliğine olsa da.

Derin bir nefes çekip içini titreten kokuyu ciğerlerine geçirdi. Saçlarının arasına sessizce bir öpücük kondurdu,ve yavaşça kalktı. Soğuk hava hemen bedenini ele geçirmişti. Çocuğa üşümemesi için bir büyü mırıldandı.

Obliviate yapması gerekiyordu şimdi de. Eli, asası tir tir titriyordu. Bir kez daha lanet etti,bir kez daha,bir kez daha ve bir kez daha.Gözlerini kapadı ve büyünün ağzından dökülmesine izin verdi.

Sarışın çocuğa son bir kez bakmak için yere çöktü ve anlına küçük bir öpücük kondurup arkasına bakmadan okula ilerledi.

Her gidişinde acı daha da artıyor,ve kalbi yavaşça karanlığa çöküyordu.