-მაპატიეთ მაგრამ, ჩვენ ისევ რთული გრაფიკი გვაქვს და ურთიერთობისთვის დრო არ გვა..-შუგამ სიტყვა გააწყვეტინა..
-და თქვენ ხვდებით ვინმეს?-ბიჭებმა გაკვირვებული მზერა ესროლეს, მეც გამიკვირდა.. იუნგიმ წარბი ასწია..-პასუხის გაცემას არ აპირებთ?-ვიგრძენი როგო...
ტელეფონზე ზარის ხმა გავიგე, ჩემი პატარაა იუნა მირეკავდა ტელეფონი ავიღე , ძიძამ იუნა მაჩვენა მე კი ტელეფონში სათამაშო დავანახე ძალიან გაუხარდა და ორივენი ვიცინოდით, მოვენატრე... მალე დავბრუნდები პატარავ და დედა ძალიან მაგრად ჩაეხუტება თავის ულამაზეს იუნას.. გადავიხადე და მაღაზიიდან გამოვედი , თან ტელეფონში მუსიკას ვარჩევდი როცა ვიღაც წინ დამიდგა. ნელა ზემოთ ავიხედე, მინდოდა გამეგო ვინ იყო.. აბა გამოიცანით... ჰო მართალია ეს იუნგია...
-თუ შეიძლება გამატარეთ..
-ანი გეყოს ასე მოქცევა, სერიოზული შეკითხვა მაქვს, მინდა ყავაზე დაგპატიჟო მხოლოდ რამდენიმე წუთს ვითხოვ შენგან..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-მეჩქარება, მიზეზიც არ მაქვს რომ თქვენ გესაუბროთ..-ვუთხარი და გზის გაგრძელება ვცადე.მკლავზე უხეშად მომკიდა ხელი და კაფისკენ წამათრია-რა ჯანდაბას აკეთებთ?
-სულაც არ ვაპირებ მოგისმინო , მიინდა რომ ყავაზე დაგპატიჟო და დაგპატიჟებ.-მითხრა ისე რომ არც შემოუხედავს.იქვე კუთხეში ყავის მაღაზიაში შემიყვანა ერთერთ ორ ადგილიან მაგიდასთან დამსვა და მიმტანს დაუძახა, კაფე ცარიელი იყო ამიტომ პირბადეც მოიხსნა.
-რა გინდა?
-ანი , ახლა სერიოზულ რამეს გკითხავ და გთხოვ არ გვინდა არანაირი ირონია, მინდა რომ მიპასუხო, სერიოზულად მიპასუხო, ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია სიმართლის ცოდნა.
-ბევრი დრო არ მაქვს ბატონო იუნგი, გთხოვთ სწრაფად მითხრათ..
