•Do You LoVe mE?• (დასრულებული)

თავი 15

მიუხედავად იმისა რომ ჩემთან არაა ჩემი ონება მასთანაა მაინც, ვერ ვიმახსოვრებ ხოლმე რომელ ქვეყანაშია ისე სწრაფად იცვლის ადგილმდებარეობას, როცა იცლის სულ მირეკავს, ხმაზეც კი ეტყობა როგორ ვენატრები. მეც მენატრება ჩემი პრინცი და იუნასაც ენატრება მამიკო. მთელი დღეები მის სახელს გაიძახის, აქამდე არ მეუბნებოდა მაგრამ თურმე ბაღში ბავშვები ავიწრივებდნენ უმამობის გამო, ახლა კი ყველას უყვება როგორი მაგარი მამა ყავს , თვალებ გაბრწყინებული დადის და ტელეფონის ხმას როგორც კი გაიგონებს მორბის . იუნგიც სულ აფრთხილებს რომ დამიჯეროს , არ ამანერვიულოს და დამეხმაროს ყველაფერში რასაც ვთხოვ. ზედმეტად მზრუნველი ქმარი აღმოჩნდა. ხელი მოვაწერეთ.. ასეთი არ წარმომედგინა მაგრამ არაუშავდაა, ის რომ მიყვარდებოდა ვიცოდი რომ ნორმალური ცხოვრება არ მექნებოდა. არმის ჩემზე და იუნაზე მოუყვა.. გამიხარდა მაგრამ ცოტათი შემეშინდა, მეგონა არ მიმიღებდნენ, ყველაფერი ზედმეტად კარგად არის, იმას თუ არ ჩავთვლით რომ სიგიჟემდე მენატრება..

-მომენატრე.

-მეც პრინცო..

-შენთვის სიურპრიზი მაქვს.

-რაა სიურპრიზი?-ვკითხე და ხმაში მოუთმენლობა შემეტყო.

-1 კვირაში შევძლებ შენს ნახვას..

-აააააააა, პრინცოოოო ეს ძალიააან მაგარიაააააა-ყვირილი აღმომხდა, სიხარულისგან კი ცრემლები წამომივიდა, ოხხ ეს ემოციებიი.

-ჰეიიი დამშვიდდდი, ბავშვს რაიმე არ დაემართოს.. ექიმთან იყავი?

-კი ვიყავი და ყველაფერი კარგადააო და მამიკო ტყუილა ნერვიულობს ამდენსო.

-სულაც არ ვნერვიულობ.

-არა იუნგი , უბრალოდ ძიძა აიყვანე, რომელიც ღამითაც კი არ მტოვებს მარტო.. ცოტაც და სააბაზანოში და საპირფარეშოშიც შემომყვება.

-უბრალოდ თავს ვიზღვევ..

-დეე დამალაპარაკეეე...-მორბის იუნა.