Stena's Pov
Unti unti kong minulat ang aking mga mata, ano ba tu? Bat ang sakit ng katawan ko, feeling ko nag construction ako ng limang araw eh.
Napatungin ako sa kamay kong tila ay nangangalay, "May dextrose? " saad ko sa sarili ko. Ng tumingin ako sa may kabilang gilid ay nakita ko si Jimin na mahimbing na natutulog kayat inilibot ko ang paningin ko at sa may dulo ng aking higaan ay may sofa at nakita ko doon sina Ysa at Suga na pawang natutulog din.
Bumalik ang atensyon ko kay jimin.
"Ang ganda talaga pagmasdan ng mukha mo, parang isang tingin lang sayo makakamit mo ang katahimikan. Hai chim bat kasi di nalang ikaw? 😟"
Nag mumukha na akong baliw dito kinakausap ang tulog, kaya hinaplos haplos ko nalang ang buhok ni Jimin habang hinahum ang "MAGIC SHOP".
Napatigil ako sa ginagawa ko ng bahagya siyang gumalaw at nag kunwaring walang ginawa at iyinuon ang atensyon sa ibang bagay.
"Oh? Gising ka na pala Sten? " sabi niya na kunwari ay napalingon ako. Ng napalingon na ako sakanya ay humihikab pa siya at nag iinat.
"Bat kasi jan ka natulog? Pwedi ka naman tumabi sakin dito. " sabi ko saknya.
"Anu ako pasyente? Baka imbis ikaw ang painumin ng gamot eh ako pa ang pinainum nu. " saad niya na medjo natatawa kaya pati narin ako natawa.
"Dami mong alam eh. " sabi ko sabay hampas sakanya ng mahina.
"Gutom kana? Gusto mong kumain? " tanong niya sakin.
Minsan talaga di ko maintindihan kung bakit kung sino pa yung taong anjan parati para sayo yun pa ang di mo magawang mahalin more than special friend.
"Sten, oi! " nagulat ako dahil sa pag tawag niya sakin at pag kalabit. Di paman ako nakasagot eh may O. A. Na lumapit samin.
"Omeghad... Insan thanks God at gising kana. " saad ni Ysa na may patingin tingin pa sa taas.
"Bhabe nawalan lang ng malay si Stena hindi siya naaksidenti o anu. Wag o. A. Ok? " pambabara naman sakanya ni Suga at napahagikhik naman kami ni Chim.
"Ewan ko sayo. " pairap niyang sagot kay suga na ikinangiti naman ng nubyo.
"Tama na nga yang flirtation niyo at kumain na tayo. Gutom na kaya ako. " pag rereklamu ko sakanila.
" Opo mahal na prinsesa kakain na po tayo. " sabi nilang dalawa.
Binigyan naman ako ni Jimin ng pag kain saka siya kumuha ng kanya.
"Oh ako? Bat wala? " reklamu ni Ysa kay Suga.
"Anong wala? Eh ang dami daming pagkain dun sa table oh. " tinuro naman ni Suga ang lamesang may pagkain.
"Di mo ba ako kukunan bhabe? " paglalambing ni Ysa.
"Kumuha ka na kasi, kahit kailan ang tamad mo eh nu? " pag susuplado ni suga sakanya kaya padabog namang tumayo ang pinsan kong malambing heeeh.
"Kahit kailan taaga walang sweet bones sa katawan. " reklamu ni ysa na binaliwala naman ni suga.
Napatingin nalang kaming dalawa ni Jimin sa isa't isa at napahagikhik. Ang kulit talaga ng dalawang tu.
Natapos na kaming kumain at nag prisinta na ang dalawa na magligpit ng pinagkainan namin kaya dalawa lang kami ni Jimin ang nandito sa kwarto.
"Kamusta kana? " panimula ni Jimin.
"Masakit parin Chim, gulong gulo ako kong saan ako mag uumpisa. " seryoso kong sagot.
"Makakaya mo yan, lagi mo lang tatandaan na nandito ako at matatakbuhan mo anytime. " nakangiti niyang sabi.
Binuka ko ang mga braso ko hudyat na gusto ko siyang ehug kaya para siyang batang lumapit sakin at hinagkan ako ng mahigpit.
"Salamat Chim at nandito ka parati para sakin. " pigil ang luha kong sabi habang mag kayakap parin kami.
"Ikaw pa ba? Matitiis ba kita? " humiwalay na kami sa pag kakayakap at nagngitian saka niya ginulo niya ng bahagya ang buhok ko.
Knock.... Knock.....
Sabay kaming napatingin sa pinto ng marinig namin ang pag katok.
"Teka bubuksan ko lang. " paalam ni Chim sakin na sinagot ko naman ng tango.
Pagbukas ni Chim ng pinto ay napatigil siya at di parin pumapasok ang kumatok saka siya napalingon sakin at muling napatingin sa kung sino ang nasa may pinto.
"Pasok ka. " rinig kong sabi ni Chim.
Binuksan niya ng malaki ang pintuan at bumungad sakin ang mukha ni Taehyung, ang mga mata namin ay nag tagpo at sandali akong natulala pero binawi ko rin ang tingin at tinuon ang atenayon kay Chim na papalapit sakin.
"Sten, ok lang ba yong mag usap kayo ngayon? " nag aalalang tanong ni Chim sakin.
Mabigat na hininga ang binitawan ko bago tumango sakanya.
"Labas lang ako. " paalam niya sakin.
"Ok. " tipid kong sagot at sinundan ng tingin si Chim habang naglalakad palabas at ng napadaan siya sa gawi ni Taehyung ay nag tanguan silang dalawa.
Nakalabas na ng tuluyan si Jimin saka tumingin si Taehyung sakin at lumakad na papalapit.
Ewan ko pero di ako kumportabli sa presensiya niya at feeling ko ang awkward yata. Pero sa kabila ng nararamdaman ko ay pinilit ko ang sarili kong tingnan siya ng deritso.
"Bat ka nandito? " tanong ko sakanya na nakatingin sakanyang mga mata.
"Hon please forgive me. I'm begging you you to please hear my words first, please. " pagmamakaawa niya.
"Bakit pa? Di paba sapat ang mga nakita ko at mag eexplain ka pa? " nakatingin parin ako sa mga mata niya habang sinasabi yun at katulad ko tila pinipigil niya ring pumatak ang mga luha niya.
"Please hear my words first. I can't loose you, I dont wanna loose you😢. " namumula ang mga matang sabi niya.
"What I have seen is enough Taehyung, enough to realize that I'm not that worth for you as what I have expected. Nag mukha lang akong tanga sa harapan mo. " paranng babagsak na talaga ang luha ko.
"No hon. Don't say that. You reborned me, you make me feel brand new. You give light on my path. Please give me a chance. " pag mamakawa niya parin.
Mabigat na paghinga ang binitawan ko at mahigpit kong hinawakan ang bed sheet ng kama ko para makahugot ng lakas at ng mapigilan ang mga luhang nag babadyang lumabas.
"Apology accepted but continueing the relationship that we had, I'm not yet ready taehyung. I need space, I'm sorry. You may leave. " sabi ko sakanya at tumalikod sakanya. Narinig ko naman ang pag hikbi niya at maya maya ay ang pag bukas at pagsara ng pinto.
BINABASA MO ANG
An Idol was inlove with an ordinary Girl
FanfictionAnyeong readers Like you isa rin po akong masugid na taga pagbasa ng mga wattpad stories specially tagalog stories teen/fan fictions. This is my first time to write a story for everyone. This story was inspired by true to life experience of yours...