22.

388 8 6
                                    

(POV Skylar)
Nog 5 minuten en dan zijn we weer thuis. Ik zit naast Tim in de auto. Ik denk nog steeds na over Julian. Hoe ga ik dit doen? Oke. Dus een meisje , Hánne, moet mijn vriendin zijn. Oke. In mijn hoofd begin ik excuses te verzinnen. De auto stopt en ik kijk naar Tim. Hij lacht naar me en we stappen uit. Ik pak zijn hand en we lopen naar de voordeur. Voordat 1 van ons de deur kan openen word de deur opengegooid en springt er een meisje half op me. Als ik door heb dat dit Hánne kan zijn knuffel ik haar snel terug. Achter haar staan de jongens. Ik maak snel oogcontact met Julian. "Omg Skylar wat leuk je weer te zien! Ik heb je gemist!" Ik knik. "Heeyy. Ik heb jou ook gemist!" Het voelt zoo slecht om te liegen. Ik stelde Hánne maar aan iedereen voor. Ook aan Tim. Met pijn. Ik zei dat ik haar kende als oud buurmeisje vroeger. Na een tijdje liepen ik en Hánne naar boven. "Ik moet even naar het toilet. Meiden ding hé." Zegt ze dan. Dat zet me aan het denken. Had ik niet allang ongesteld moeten worden. Het had al 3 weken geleden moeten gebeuren. Wat als... als Hánne terug is loop ik naar haar toe. "Heey Uhm dit is misschien heel ongemakkelijk maar Uhm. Ik ben niet ongesteld." Ze begon te lachen. "Hoeft toch ook niet haha". Als ik haar langer aankijk begint ze me te snappen. "Wacht! Ben je zwanger???" "STTT Niet zo hard." Riep ik tegen der. Ik haalde mijn schouders op. "Ik weet het niet." Ze pakte mijn hand en trok me mee naar beneden. "Jongens wij gaan even naar Starbucks, we zien jullie zoo." Ik zag Isabelle omkijken In de hoop dat we haar meevroegen. "Isabelle kom je ook?" Vroeg ik haar. Ze stond blij op en liep naar ons toe. "Natuurlijk."  Toen we buiten stond kwam misselijkheid naar boven. Niet overgeven niet overgeven. Zei ik nog zo in mezelf. Hánne zag wat er stond te gebeuren en duwde een zakje in me handen waar ik in overgaf. Ik knoopte hem dicht en gooide hem weg in de afval container. "Dit is een teken. Het is een symptoom!" Isabelle keek ons raar aan. We stapte in de auto en reden naar de apotheek. "We zouden toch naar Starbucks gaan?" Ik knikte. "Hierna. We moeten eerst iets halen voor Skylar. Ze is misschien zwanger!" Fluisterde Hánne voordat ik iets kon zeggen. Isabelle begon te schreeuwen en opeens zei ze niks meer. Ik keek haar vragend aan. "Alles okay?" Vroeg ik. Ze schudde nee. "Ik ben misschien ook zwanger..." "JAAAA." Hoorde je Hánne schreeuwen. We liepen de apotheek binnen en kwamen naar buiten met 2 zwangerschaps testen. We reden naar Starbucks en vertrokken met 3 koffie bekers. Toen we thuis waren zijn we met ze 3en naar boven gelopen en hebben de jongens genegeerd. Ik liep mijn badkamer in en Isabelle de hare. Oke. Hier gaan we. "Lukt het." Hoor ik Hánne roepen. "Ja ja." Zeg ik terug. Als het gebeurd is loop ik de kamer uit. Nu nog wachten. "Ik ga even naar Julian. Zal ik Tim naar boven sturen?" "Graag" zei ik. Na een enkele seconden was de uitslag duidelijk. Tim kwam de kamer binnen en ging zitten. "Sky, is alles okey?" Ik knikte voorzichtig. Tranen van geluk sprongen in mijn ogen. Tim keek me verbaasd aan. Ik liet de zwangerschaps test zien. "Suprise, je word vader..." zijn mond viel open. Zal hij boos zijn? Of teleurgesteld? Ik zag tranen in zijn ogen springen. Hij sprong op en gaf me een knuffel. "Ik word vader!!" Riep hij en ik lachte.

(POV Isabelle)
Ik stond twijfelend voor de deur. Julian is nu binnen. Oke. Hoe ga ik het hem vertellen. Ik opende de deur en liep naar binnen. Tot mijn verbazing zaten Julian en Hánne naast elkaar. Heel dicht op elkaar. Ze lachte. Ze hadden me niet door. "Ik hou van je." Zegt Julian plots. Tranen sprongen in mijn ogen. Wat is dit? Hánne keek mijn kant op en sloeg Julian op zijn rug. Julian keek verbaasd op. "Isabelle! Het is niet wat het lijkt!" Ik begon te huilen. "WAT IS HET DAN?!" Tranen bleven maar komen. "Waarom?? Waarom nu???? Ik ben zwanger!" Het was uit mijn mond voordat ik het doorhad. Julian kreeg tranen in zijn oog. "Omg. Ik word vader..." stotterde hij. "Ik laat jullie even allen. Succes broer." Zei Hánne tegen Julian. Oke nu snap ik het niet meer. Wat is hier aan de hand? Julian snapte mijn blik. Hij liep op me af en gaf me een knuffel. "Ik leg het je uit." Zei hij.

**********
Nieuw hoofstuk. Succes❤️❤️

Jongens internaat?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu