TRG ~ XXXVIII
***
Freesia
"Congratulations, Freesia!" Sabay-sabay na sigaw ang narinig ko nang buksan ang pinto.
Kasabay noon ay ang pagsabog ng mga confetti. It's raining with paper strips and balloons, too. It made the room so messy.
Kulang ang sabihing nagulat ako sa nadatnan ko sa loob ng office. I was beyond shocked! Nandoon si Ate Marge na ang lawak ng pagkaka-ngiti sa akin. Pati sina Gigi at Arnie na may hawak-hawak na cake. Its candle lighted with a 'Congratulations, Freesia!', written in it. The cake looks delicious. It's chocolate flavored with nice frostings in it.
I am so happy but at the same time, I pouted.
"Para namang kiddie birthday party celebration ang inihanda niyo!" Nakangusong reklamo ko. "Pero ano bang meron?" I asked, slightly confused.
I wonder what day is it for them to celebrate? Is it my birthday? Pero July pa ang birthday ko.
Unti-unting nawala ang mga ngiti sa kanilang mga mukha. Napalitan ito ng simangot at pagkalukot ng mukha.
"Tara na nga Gigi, wala talaga tayong mapapala dito kay Freesia." Sabay yaya ni Arnie na hinila pa ang isa upang umalis na.
"Hoy, babae, nag-effort kami ng bongga dito, ha! Pagkatapos ay ni hindi mo matandaan ang celebration?Idagdag pang ang reklamador mo! Kinalimutan ko na nga na kinalimutan mo akong batiin sa birthday ko! Pati gift mo hinihintay ko pa hanggang ngayon! 'Tas ni wala ka ngang pa-cake o kahit monay na may kandila para sa akin!" Humahagulhol na mahabang sabi ni Gigi.
What did I do? I was only asking for the celebration.. And birthday niya? Kailan ba?
Namatanda kaming lahat na nasa kwartong iyon. Maging si Arnie ay natigil sa tangkang pag-alis.We all keep silent. No one dared to speak..
"Nag-birthday ka pala, girl? Ni hindi mo man lang sinabi." saad ko sa mahinang boses.
Lalong pumalahaw si Gigi sa narinig mula sa akin. Pinuntahan siya ni Arnie at inalo.
"Ayan, girl! Ang sama mo pala! Kahit greetings 'di mo binigay kay Gigi. Kaya pala nagsti-stress eating siya noong isang linggo pa."
I rolled my eyes at him. "Eh matagal na naman 'yang lumalamon ng marami. Ako pa ginawa mong dahilan." Natatawa kong pakli.
"Freesia.." Babala sa akin ni Ate Marge at iningusong lapitan si Gigi.
I sighed then approached her. "Gi, sorry.. Hindi ko kasi talaga alam eh, 'tas ni hindi man lang ako in-inform ni Arnie. Disin sana'y nag-pa-buffet ako para sa'yo." Pang-aalo ko sa kanya sabay haplos sa kanyang likod.
"Really?" Her tear-strickened face raised and looked at me.
Humihikbi na lamang siya ngayon.
"Ba't kasi ni hindi mo man lang nakita sa fb na nagsasabing, 'It's Gigi's birthday today'!"
"Alam mo naman na tinatamad ako mag-fb. Ang daming ganap at ang daming toxic na nakiki-tsimis sa akin."
"Ang feeling mo talaga! Ayan tuloy, nagtampo itong babaeng 'to. Akala nakalimutan mo na kami."
"Oo na." I said while rolling my eyes. "Pero ano ba talaga ang meron?"
"Gaga ka talaga! Hindi mo talaga matandaan kung anong meron?" Nanlalaki ang mata ni Arnie, hindi makapaniwala sa akin. Exaggerated pa nga ang pagmumukha niya.
I stared cluelessly at him when I heard some footsteps behind me.
Nakatalikod ako ngunit naaamoy ko na ang familiar na mabangong amoy."I should have known you'll forget about it. You're graduating and you don't wanna celebrate about it?" I bit my lips hearing his baritone voice.

BINABASA MO ANG
The Runaway Groom
Humor[ Stanford Series #1] [FIN] She tends to forget a lot of things. She often forgets locking her unit. She forgets doing her grocery. She forgets her family's birthday sometimes.. or not just sometimes? That's her, but what's worst was when she didn't...