The Runaway Groom

TRG ~ 2

TRG ~ II

***

Freesia

Hindi ko alam kung dahil sa pagod o ano but I just ignored this guy who's been following me.

Sino pa ba kundi ang lalaking pumasok sa kotse nang may kotse at pinaabot sa limit ang aking hate meter.

This guy is seriously annoying! Wala pa akong ibang nakilala na kasing- kulit niya maliban sa anak ng pinsan ko na si Hachul.

"How far are you gonna follow me?" Taas-kilay na binalingan ko siya.

Nasa likod siya at kampanteng sumusunod sa akin. Para pa siyang model kung maglakad.

He's ignoring the stares of the people around us. Maybe they are wondering why on earth he's wearing that formal white suit. Kung alam lang ng mga ito na isa siyang eskapo..

He escaped his wedding so pwede sa kanya ang term na iyon.

"How far are you gonna walk?" He complained again.

May choice naman siya na hindi sumunod sa akin. Sino ba nagsabi sa kanyang sundan ako? Hindi ko siya maintindihan ba't sasama pa pagkatapos ay raratratin ako ng reklamo.

"Do you have to answer my question with another question?"

Nagkibit-balikat lang ito. Nakababa na kami't lahat, sunod pa rin siya sa akin. Plano pa yata niyang magpaalila.

"Para sabihin ko sa'yo, hindi ampunan ang condo ko. Try mo kayang pumunta sa DSWD, baka mahanap mo 'yong mga magulang mo." I sarcastically said.

No matter how goodlooking he is.. I'm an honest person, alright, inaamin kong hindi pang-karaniwan ang kagwapuhan niya. But it's not the basis for me to trust him.

Malay ko ba kung manggagantso ito at planong ibenta lahat ng gamit sa condo ko? Sa panahon ngayon kahit mga naka-business suit, manloloko. Mga fashionista na ngayon ang mga kriminal. I'm not being paranoid, just being cautious.

"Wala kang mapapala sa'kin, wala akong pera. Hindi ako mayaman. Ang laman lang ng condo ko ay sofa, isang ref, isang oven, isang rice cooker, isang washing machine, isang tv at dalawang kama. May cabinet din ako but I don't think that can be sold." Walang preno kong saad.

He glanced at me with an amused expression. "So now you think I'm a robber? And thanks for that information anyway." Natatawang pahayag niya.

What's so funny? I stared incredulously at him. Ginagawa pa akong clown ng taong 'to.

"Aba, malay ko sa'yo. Hindi kita kilala.."

Oo nga no? Kanina pa kami usap nang usap pero ni pangalan niya hindi ko alam.

"Malay ko ba kung saang outer space ka nanggaling! Baka isa ka ngang hijacker o magnanakaw. May I.D ka ba?"

His forehead creased.

"You know what? You're so unpredictable. But here it is, it's a good thing I brought my wallet. There." Sabay bigay ng driver's license sa akin.

"Apollo Vox S. Stanford." Basa ko.

There, it's confirmed. He really is a Greek god. But he could be the fair version if mayroon man niyon.

Apollo, huh? The one with the flute and loves poetry.

"I know you just want an excuse to know my name." He chuckled.

Malala ang self- confidence.

Tinampal ko sa dibdib niyang matigas--- ang i.d niya. Siguro dala tsansing na rin ako.